(Hier din n raimke vanoet de legende over dij ole hekse Taitje. n Ol wiefke dij in laankmanstied woonde aan t Schildmeer. n Altied winderege houk tegenover Staindam hait nog aal Taitjehörn.)
Taitjemoushörn
Der was aan t Schildmeer ais n wiefke zo lelk
as zai ruip en reerde din iezelde elk.
Heur noam was Taitje t was n wiefke hail klaain
mor mit n stem as n duvel en n haart kold as stain.
As viskerlu oetvuiren en t woater was slicht
zat zai in t rait mor hail mond stief dicht.
Gainain dij heur zag mor zai was der op en top
en gloop deur t rait mit d ogen grel in kop.
t Duurde nait laank of störm stak din op.
As verege hekse mit t hoar roeg om kop
groalde zai en beswoar din de noatuur.
Veur mennege aarme donder sluig t leste uur.
Zai hoelde zai flitterde en gilpte as n swien.
Zai woarde gainain t was altmoal venien.
Manlu lagen in de plomperd t was hail vilaain.
As ze verzopen in de daipte laagde zai gemain.
t Ol mins is nou verswonnen wel wait der nog van.
Ontgeven is t woater doar liek tegenover Staindam.
De viskermans diesel zet t smis aal in de rook.
Trekt n vore deur t woater en t verleden in de dook.
|