DideldomDe Grunneger vlaageGrunnen's Laidtop t Is mor n noam
Menu
BienoamenStip
Foto'sStip
GastenboukStip
GedichtenStip
LaidjesStip
LegendenStip
MopkesStip
NijsStip
ReactieStip
ReseptenStip
SchrieversStip
VerbindensStip
VerhoalenStip
ThoesbladStip
Online Casino Zonder CruksStip


Wat is.
Zunne
 
de zon

Alberta van Dijk.

Veurdrachten.


n Onderdoeker ondekt (dit is vrouger veurdroagen deur Mevr. van der Grijze geb. 1902)

Ze gongen op zien jonkies oet.
En mit mekoar oet stad.
Vandoage was de kedde lös.
Ik zeg, dat was joe wat.

De raise ging noar Fraisland tou.
Wat visken op n meer.
Mit tram en bus r even hen.
Ze kwammen soavends weer.

Gait nam de koadies an t loket.
Acht koadies daarde klas.
Hai was de boas van t haile stel.
En hoalder van de kas.

Hai gaf ze elk n ploatsbewies,
en zee: Bewoar dat goud.
Toun stak hai zulf dat klaine ding.
In raande van zien houd.

In drok gesprek mit veul lawaai.
Gong t achttal in de tram.
Ze kropen soam in ain koepee.
En zatten dus bieain.

Toeroenie, wörms en koukedaig.
Wat gooiden ze in t net.
De hangels en de stokkerai.
Wörn aan de kaande zet.

De overjassen gongen oet.
De houden van de kop.
Ze zetten t mit mekoar in t laid.
De vreugde steeg ten top.

Het gong der dus gezellig tou;
t Was aales kouk en aai.
En Pait, dij de laider was.
Haar t aal de mainst zien draai.

Toun heurden ze de conducteur.
In de koepee der noast.
Mag ik de koadies even zain.
Kalm aan mor, t het gain hoast.

Biet t heuren van de condukteur.
Zat elk in zien zak.
Allain Pait dij gript zien houd.
Woar hai zien koartje op stak

Mien laive Joost mien koartje is vot
Wèl het mien koadien zain.
Hai kikt de haile schoare rond.
Moar antwoord geft gain ain.

Das lelk veur die zegt Kloas hail dreug.
Doar schrik ij sikkom van.
Dat gait die nait zo makkelk of.
Doar bist doe bakkeran.

As ik die was k verschool mie gauw.
Hier onder baank of klaid.
As doe hier onder baanke ligst.
Zugt conducteur die nait.

Pait dee direct wat Kloas hom zee.
Hai kroop gauw onder baank.
Hai kon der onder, meer ook niet.
Zien bainen wazzen laank.

Ze haaren aalkmoal groode lol.
Ze lachten zuk n kriek.
En Kloas har nog de maiste schik.
Dij ruip kiek levend liek.

Toun conducteur noar binnen kwam.
Toun wazzen ze weer koest.
Gain ain dij Pait verroaden wol.
Der wor gain woord meer smoest.

Ze raikten aalmoal beurt veur beurt.
Beleefd de koadies aan.
En lesse wazzen zo aal knipt.
Kloas was de leste man.

Dij boo hom twije touglieks.
De condecteur keek roar.
En vruig verboasd:, Mien laive man.
Hou zat dat inmekoar.

Der binnen hier mor zeuven man.
Zes koadies heb ik knipt.
Of is der soms in tussentied,
n man noar boeten glipt.

Nee, nee zegt Kloas, t is gain abuus.
k Vergis mie nait zo licht.
Dat twaaide is van hom.
Dij onder baanke ligt.

De haile bende gierde 't oet.
De condecteur inkluut.
Allenneg Pait, dij lacht nait.
Dij reerde van ... Gespuus.

Hai kroop weer tou zien schoelploats oet.
En toun e der weer ston.
Toun schol e Kloas de pokkel vol.
Zo haard as e moar kon.

Doe loebes, doe gemaine knul.
Dit is de leste keer.
Dat ik mit die oet visken goa
Bestaist veur mie nait meer.

Opoe gaait op raize.(n schetsje veur ain persoon)

Ik goa aan d'raaize noar mien nichtje,
Dat was vrouger een hail fien wichtje.
k Heb heur al in datteg joar nait zain,
k Goa noar Amsterdam tou mit de traain.
Mien man Geerd zegt: "Dat is gain pretje,
Doar in Amsterdam op een fletje.
Ik goa laiver een dag mit saaize,
Den mit die noar Amsterdam aan d'raaize."
Nou Geerd doe hest groot geliek,
Paas doe mor op ons hoeske op d'ol diek.
Ik goa wel hallemoal allain,
Noar Amsterdam tou mit de traain.
k Bin al drok aan t studeren,
Om een beetje Hollands te leren.
n Stoete hait n brood,
Een schier jonkje is een stoot.
Joa ie zellen wel denken dat verrekte old wief,
Mor ik krieg op mien leeftied ook nog wel vlinders in mien lief.
Koolrapen dat binnen knollen,
Rimpels dat binnen vollen.
Tegen mous zeggen ze boerenkool,
En een schoul is een school.
n Busteholder körten ze of als B.H,
En tegen brij zeggen ze vla.
n Rötte is een rat,
En tegen een laiverd zeggen ze schat.
Het vaalt mie nait slim tou,
Dat Hollands is mie een gedou.
Het zal mie wel lukken, t zal ook wel mouten,
Aans broek ik gewoon mien handen en vouten.
Twij kilo vlaais en drij pond spek,
Ze verkloaren mie vast veur gek.
Wie kinnen gain onskes van dit en onskes van dat,
Doarvan worden wie laank nait zat.
k Zai der wel tegen op, mor dou mien best,
k Bin aigenlieks nog nooit zo wied van hoes of west.
Mien kovver weegt wel 15 kilo of een beetje meer,
Geerd zee: "Volgens mie komst haile joar nait weer."
Och dij manluu waiten van toeten nog bloazen,
Dij zitten laiver achter volle biergloazen.
Der mot toch van alles een beetje mit,
Wat klaaier en n beetje goudje veur t schoonmoaken van mien kunstgebit.
Dij kerels binnen ook ja hailemoal verwend,
Hai wait wel, wie zetten aal doage ons gebit in Steradent.
Ik heb pantoffels, zaipe, nachtponne en aal zokse dingen, Dij namen ie toch ook mit as ie op raaize gingen?
n Beetje ondergoud en schone sokken,
En n poar waarme bostrokken.
En den nog wat ditje datje derij,
En veur onderwegens nog wat vreterij.
Ook dizze korset zal mit mie goan,
n Nije? Welnee, hai het net drij doage in t sodoawoater stoan.
Mensen ie goan mor wieder mit joen geproat,
Ik goa gauw op mien Solex, aans kom ik ook nog te loat.

Twijde Dail

k Bin der weer, k bin der weer,
Dit vergeet ik mien haile leven nait weer.
k Zag doar mensen mit rode, blauwe en gele hoar,
Ik docht, dat ik mien verstand verloor.
Alle kleuren, liek omhoog haren ze t stoan,
Ze leken wis en woarachteg secuur op n hoan.
Zain ie mien Geerd al mit zo'n hoanekame lopen,
Den huiven wie gain vogelverschrikker meer in toene kopen.
En as dat aansloug den konden de buren,
Mien Geerd wel n zetje huren.
Dat is mooi want den kon mien man,
Geld verdainen veur nog n raaiske Amsterdam.
Jong en old, groot en klain,
k Haar nog noeit zowat zain.
Ringen in d'neusgoaten en in d'waange,
As ik er noar keek den werd k gewoon n beetje baange.
Mit grote scheuren veur de kont zag ik ze lopen,
Dij aarme mensen konden zeker gain nale en droad meer kopen.
Ook stroatmuzikanten speulden om te overleven,
k Heb ze gaauw n stukje worst en keze geven.
Op de dam luip aine mit blote vouten deur glas in de weer,
Ik zee tegen hom, och mien jong dust die nait zeer.
Och wat heb ik doar veul mensen zain lopen,
Hail veul rassen nuchter en bezopen.
Ze lagen zo moar op de stroat of in n portiek,
Dij kriegen loater vast en zeker last van rimmetiek.
Dat volk het ook ja gain fatsoun,
Om joen dutje op stroat te doun.
k Heb ook nog doefkes vouert mit doefkevreten,
As daank doarveur hebben ze mie verschaaiden moal mien houdje bescheten.
k Haar het reuze noar mien zin,
Mor tied en geld dat haar ik veul te min.
Ze konden mie ook haildaal nait verstoan,
k Heb nog zo mien best op mien Nederlands doan.
Mien nichtje dij proatte ook ja sikkom gain plat,
Ik docht wat wieze schiete is dat.
Mor noar n poar doage haar ik t wel in de goaten,
Ze begrepen echt niks van mien plat proaten.
Mien nichtje zee doe mokst er wat van,
Der was een kerel dij docht dat ik oet Rusland kwam.
Mor ik bin een echte Grunneger al hail mien leven,
En doar mag ik toch wel n beetje trots op wezen.
k Heb ondanks mien gebrekkeg Hollands wel spaaitbuskes kocht in drij mooie kleuren,
Doar kin ik mien Geerd mooi mit op goan fleuren.
En dit was den mien verzonnen verhoal,
In ons ainige echte mooie Grunneger toal.

n Veurdracht oet laankmanstieden

In t veuronder van n schipke

In t veuronder van n schipke,
lag de vraauw in t waarme bèr.
Elk wait wat dat betaikent,
vroudvraauw wasder! t was zover.

In zon klein benepen roemte,
is t veur heur n maal karwaai.
Rechtop stoan is hoast nait meugelk.
En je hebben gain aarmzwaai.

Boetendien mout zai heur waark doun.
Bie n waalmt eulielicht.
Doar ze amperaan bie zain ken.
Woar de jonge kroamvraauw ligt.

Schipper zit der bie te stinnen.
Hailendaal veraltereerd.
t Was n haile beste kerel.
Moar bie zulkswat tocht niks weerd.

Dat begon heur te verdraiten.
En ze keek hom niedeg aan.
Kribbeg zee ze, "tou doch schipper
blief nou kaalm en wees n man".

t Is der aan tou t zel zo gebeuren.
Hoal n laampke dat k wat zai.
Schipper dut wat hom besteld wordt.
Licht de vroudvraauw even die.

Joa, woarachteg ie bin voader,
Man ik filesetaair joe wel.
Schipper is hoast in de wolken.
Springt van bliedschop oet zien vel.

Wacht ains even, ... t wordt n twailing.
As ik mie nait staark vergis.
Schipper trekt n zoer gezicht..
Baange dat t de woarhaid is.

"Kom, nog even mit joen lichtje.
t Is zo duuster aan diz ziet"!
Schipper komt beteuterd .
Stait te trillen as n riet.

Joa ie binnen twijmoal voader.
Nog moal gefilesitaaid.
Dank joe veur joen filesitoatsie.
Mor dat haar ik niet begeerd.

Schipper stait weer op n òfstand.
Mit zien laapke in de haand.
Man stoa nait as Jan van verre.
Licht ains bie noar dizze kaant.

k Zol joe lekker wat bedanken.
Kinder kommen op t lichtje òf
k Heb genog aan dizze baiden.
Drije, wordt mie aal te grof.


De Schriefster
Noam: Alberta van Dijk.
Geboren: 1943 in Finnerwold
Woont in: Ol Pekel
Schrift al: Ik schrief omenbie negen joar.
soms gaait t vanzulf, en soms wil t nait.


Ie ook?
Schrieven ie ook in t Grunnegs, en willen ie dat hier ook wel ploatsen?
Kiek den ais op de Openings bladziede en vul t formeliertje in.

© 2000 - 2016 Dideldom.comBiewaarkt: 08-11-2013Bezuikers: Grunnegers veur elk.