|
De slag bie Boareveld
In vrouger tied, al ain hail zet leden,
dou is bie Boareveld fel streden.
Tussen twij partijen, Streekie en t Nijdaip,
moar, der ging gainaine bie om zaip.
De Streekieoanen hadden besloten, om gaauw even,
de Nijdaipsters flink wat op de hoed te geven.
Moar de Nijdaipsters wazzen der vot veur kloar,
en zöchten allerhande woapens bie mekoar.
Stokken, vórken, bongels en zo meer,
t was ain wilde bende, en zie gongen geweldeg tekeer.
Ain zekere Körthuus, bie de Nijdaipsters gain onbekende,
dij wuir kozen as de laider van de swaarte bende.
Dij kerel, doar wazzen ze zo baange veur as de pest,
want hai was al ains n moal met de duvel aan t sloagen west.
Dij kerel, dat was ain roare meneer,
dij vloog der op oaf met ain dubbelloops geweer.
Hai ruip in de verte al, Nijdaip boven en Streekie onder,
moak dat je vot kommen, aans schait ik joe in joen donder.
De Streekieoanen, dij keken onsteld,
en ruumden as de bliksem zo gaauw het veld.
Van der Huuzen van t Streekie kreeg nog gaauw ain prik in t bain,
hai tokt der nog mit, as hai lopt, den kinje t nog wel zain.
De Nijdaipsters wazzen dou hail kordoat,
en gongen ze noa tot aan t Batje vloat.
Doar kregen nog gounent klappen, ook vuilen der nog gounent flaauw,
moar dij wuiren weer bie moakt, mit draank van Freerk Blaauw.
Dit is ain woar gebeurt verhoal en is schreven in de joaren 1940/1950. Dit verhoaltje is van mien pa zien oompie, Nanno Kamst (Overl. ± 1968)
|
