Eltje Doddema.

Paardielu goan noar t boetenlaand op vekaansie, omreden op t weer in onze kontraainen is nait veul vertraauw. Ze zuiken de zunne op. Ze willen nait zo wit veur de borst wezen as n hìnne dij uut t zoepenvat red is. Doarom dit moal t woord 'zoepen'.

Regelmoateg drift r n zoepenlocht over dij nait veul gouds veurspelt. Doar kin din ook aldernoarste veul wotter uut valen, mor verzoepen doun wie hier gelokkeg nog nait. Zörgen doarover huiven wie ons ook nog nait te moaken, ondanks t bruikaseffekt. Nee, wie kinnen ons nog gerust zaik eten aan gaalsteg spek en weer gezond aan zoepenbrij.

Nou binnen wie in onze femilie nooit zo zoepenbrijachteg west. Ainmoal het mien opoe mie zoepenmelenannieskesbrij veurzet (n Schier woord veur t skrebbeln in t Grunnegs). Nou, ik wuir doarvan zo wit as zoepen. Vanof dij tied huif ik doarom ook gain zoepengört of zoepenbrood meer.

En toch waren der lu dij zokswat vrouger drij moal op n dag kregen. Smörgens brood mit zoepenbrij, om middag praan mit spek en zoepenbrij noa en soavends zoepenbrij mit praan. Je zollen der toch maal van worden van dij zoepenboudel.

Mor goud, op t heden is zoepen ook nog in, mor din as n krieger of as n poepse kou. Veuraal t jonkgoud geft zok over aan de zoeperij, omreden der binnen gounent dij allind mor feest vieren kinnen as t n zoeppartij wordt. Nou, veur je der op verdocht binnen, bin je n zoeplabbe of n zoepkaalf. Of je din t zolt in de zoepenbrij nog verdainen is nog mor de vroage.

Ach, ie kinnen zo aine aaltied nog om bosschop sturen om n snee zoepen en n hoaneaai.

Tot aankommen moal. Moi hor.