Eltje Doddema.

Der binnen lu dij t in dit jachtege leven nait meer zitten zain. Tied het veul te veul vat op heur kregen en aan de broodneudege rust kommen ze nait meer tou. Ze vuilen zok mui of nog slimmer: ze binnen schoon of. Vandoar dit moal t woord 'schoon'.

t Zol veul beter wezen dat zoksoort lu schoon de tied namen, mor ze kinnen, wat heur waark betreft, gain schoon schip moaken en ze branden schoon of. De physieke brandstof is schoon op en mentoal is t schoonste der ook of.

Nou binnen der netuurlek genog psychioaters en psychologen dij door weer schoon geld mit verdainen kinnen. Ze pebaaiern de hazzens van de patiënt wat op te schonen. Nou waiten ze wel dat schone vlouers gain geld winnen en steken doarom heur schone handen din ook geern uut de maauwen. In alerhaande therapeutische proatsessies perbaaiern ze de keudel bie t schoon indje te kriegen. t Slachtoffer beleeft stoere tieden en het ter doarom voak al gaauw schoon genog van. Ze binnen mit heur behandeln schoon verlegen, mor veul keuze hebben ze nait. De -oaters en -ogen zain netuurlek de kans schoon. Elk prat ook ja zien schoonste, nee din?

Och, en elk wil ook ja wel ais schoon schip moaken en n schoon verstand hebben. Nou geven de schoonste bomen nait aaltied de schoonste vruchten en t is nou ainmoal zo dat dat ook veur joen schoonmoeke gelden kin. Mor dat wozzen ie al. Ie hebben toch nait schoon genog van heur?

Toch?

Nou, nuig heur in t vervolg din wat loater as aans, omreden hou loater op d'oavend hou schoner volk.

Tot aankommen moal. Moi hor.