Week 0347
Zoer.
Over smoak vaalt nait te hikhakken. En as je doarover wel mit aine in de slag goan veurspel ik joe dat je nooit mit nkander in ain joar kommen, omreden wat veur de ain te zolt is, is veur d'aander weer te zuit. Zo bin ik gain laifhebber van zoer. Vandoar dit moal t woord 'zoer'.
Nou heb ik vrouger leerd dat, wat ze joe veurzetten je ook opeten mouten. Tja, din mout je wel ais even deur de zoere appel hin bieten, nee din. Mor zoere heerns en zoere bommen kommen der bie mie nait in. Ook zoere siepels krieg ik ter nait deur. Zulfs gain zuitzoeren. Wat ik nog wel lus is zoer-en-zuit: baaltjes dus.
Toch binnen der lu dij gek op zoer binnen. Dij stappen zulfs van de fietse of en plokken zok n stok of wat zoerstoalen dij langs de kaande van de weg stoan. En din goan ze doar lekker op stoan te kaauwen. Volgens mie mout joe zokswat wel zoer opbreken.
Ik mout doar nait aan denken, aan aal dij zoere dingen. t Woord op zich al. Je kinnen der wel zoer van kieken goan. En as de zoergroad in joen pokkel te hoog wordt en t zoergehalte van joen bloud de zoermeter in t rood zet, kin je ja wel n zoervergiftegen oplopen. Nee, ik blief doarom mor zoervrij. Ik wil gain zoersnoede of n zoerebrijhapper worden.
Om ain ding bin ik wel n beetje zoer: ik bin nait gek op zoer mor der is n zoer woar ik nait zunder kin, net as ie traauwens. Mor gelokkeg hait dat gain zoerstof mor zuurstof. En dat heurt laank zo slim nait. En nou we t ter toch over hebben: eten ie nou zoerkool of zuurkool. Ach wat dut t of. As ie mor van aal dat zoer gain zoerschieter worden.
Tot aankommen moal. Moi hor.
|