Gerhard Tuinema.

As je al wat older worren,
Denk je geern ais aan joen jeugd.
En din is der toch nog hail wat
Dat joe nog zo dulek heugt.
As ik mit dij jeugdherinnerns
Nog ais weer in Sibboern kom
Denk ik voak mit veul plezaaier
Aan een slikwinkeltje weerom.
'k Zai vrouw Sliem nog achter teunbaank
Altied monter, altied blied.
Zai haar veur heur klaine klanten
Elke dag weer ále tied.
Och wat kóstte dou dat slikspul,
't Was destieds ja hoast vergees.
Veur áín sìnt, een koperlap dus,
Kreeg je twij gelukstoffees.
Priezen kon je d'r ook mit winnen,
Spanning zat ter altied in.
As je din nóg een toffee wonnen
Was dat destieds lang nait min.
Soms din ging je sìnt nog dailen,
'n Haalfke dat en 'n haalfke dit.
Om een goie keus te moaken
Minsen, dat vuil lang nait mit.
Neem zuitholt, wat was dát lekker,
Veur een sìnt een haile stoal.
Haar je twij sìnt te versnuien,
Din was dat gewoon 'n kaptoal!
's Wonsdoags, mainstied tegen middag,
Kreeg ik steevast altied 'n sìnt,
Keurmeester, dij swienen keurde,
Het ons joarenlaank verwind.
Soms din wachtte hai mit opzet,
Groot was din ons stil verdrait.
Echt in spanning bleven wie wachten,
Want d'r om vroagen mog ja nait.
Mor op 'n duur, as 't aal te stoer wör,
Pakte hai porremenee,
En as hai ons sìnt din toustak
Zeden wie zeker nait van nee.
Op een run din noar vrouw Sliem tou.
Klompen vlógen ons achternoa.
"Twij gelukstoffees!" was bosschop
En ons sìnt verdween in loa.
'k Leuf, vrouw Sliem dee ze in 'n komke,
't Was heur "brandkast" in dij tied.
Riek kon zai der nait bie worren,
Wel was z'hail wat uren kwiet.
Veur vrouw Sliem was het gain riekdom.
Mor as ik 't nou zo bekiek
Het ze óns 'n bult bliedschop geven,
Wie as kinder... wie wazzen riek!

Hinderk Bruggers was aan 't joagen
Op 'n stuk gruinlaand, stoef bie sloot
En zeun Jan van 'n joar of zeuven
Druig alles wat zien voader schoot.
Dou opains zee Jan: Tou, voader kiek ais!
Wat 'n dikke vogel doar bie sloot.
Dat is vast 'n beste veur de soeppot,
Tou voader, schait hom dood!
Nee mien jong, zee voader Bruggers,
Dij vogel dij hait ooievoar.
Dij brengt ons hier de lutje potjes,
Dij brochde die en ook dien voar!
'n Poar moand loater ston Jan bie waige,
Zien moeke dij haar 'n twijling kregen.
En Jan keek zok de ogen tou kop oet,
Zo mooi kon 't goudje zok bewegen.
Mor Bruggers, dij zat in zien stoule
Mit 'n zeuven-doagen-störm's gezicht,
Want twij van zukse klaine hummels
Dat was 'n zoak van veul gewicht!
'Hai, zee Bruggers, wat toch 'n boudel!
Gain geld in hoes en twij vot bie mekoar!
Dou zee lutje Jan bie waige:
Haarst hom toch mor doodschoten, voar!

In't salon van kapper Westroa
Zat een plougje bie mekoar.
d'Aine wol zien board verkopen
d'Aander zat te dik in 't hoar.
En zo gaait 't in kapperszoaken
't Nijste nijs was doar al old.
Want bie kapper, 't is 'n meroakel
Is de proatstoul nooit ais kold
"Dag joe baaiden!" dat was ol Tilman
Tegen de tachtig, gries en koal
'k Wait nog wel dou ik soldoat was...
En din kwam der 'n hail verhoal
Mor Geert Proem wist 't allernijste
Laive tied, wel haar dat docht
Aarmswoar, 't was ongeleuvelk
Haar een man zien vrouw verkocht!
Twij doezend gulden veur vrouw en kinder
'n Melkkou en wat hoesgeroad
Dat was 't nijste en doar wör dou
Hoog en braid ais over proat.
Haarm de Groot, dij onder 't mes zat
Zee direct: nou dij heur krigt...
Mor dou mes wat stief op keel kwam,
Dee e mond mor gaauw weer dicht.
"Kiek", zee Haarm dou hai weer proaten kon
Dij heur krigt is lang nait min
Want dij trekt nou zunder rompslomp
Zo bie vraauw en kinder in.
Och, dat ie zo'n vraauw verkopen goan
Kiek, dat is nog doar aan tou
Mor ik mout joe toch vertellen lu
't Haar mie wel begroot van kou.