Ineke Zweep.

Hai is nou as ain vogel veurberaaid
op de grote trek dai kommen gaait.
Sloapeloos begunnen mien nachten,
hai kin hoast nait langer wachten..

Hai word wekt deur het eerste licht,
oet de takken van zien olde leven.
dai hom nog aal omgeven
mor nait meer veur lang.

Hai neemt ofschaaid van zien vertraauwde omgeven
tenslötte der is meer om veur te leven.
De vievertjes, het bos en de meidoorn en de iek
het was zo vertraauwd bie de diek.

Hai is nou kloar veur de grote trek,
om te vinden zien andere stek.
Hai vuilt zien vleugels al riezen en kiekt nog even om,
en vlogt noar het laand dat grenzelooshaid hait.

In dörpen en steden
dwarrelt de snij hail zachtjes noar benee.
Wonderboarliek hou mooi,
het brengt joe rust en kracht,
in dizze wereld van oorlog en macht.

Ik loop noar boeten, t is de muite weerd,
hier boeten is letterliek niks wat ons deerd!!
De wereld liekt hail klain met zo'n witte deken,
in de verte heur ik gerinkel van ain arreslee,
langzoam
't is prachtig t is mooi!!!

Terwiel ik mien weg vervolg noar huus,
begunnen klokken te luuden, t is zo stil, t is zo mooi

t is eindelijk KERST!!

Hail gewoon luustern
as aine die wat verteld.

Hail gewoon proaten
as aine die wat vroagt.

Hail gewoon swiegen
as aine die wat touvertrouwd.

Hail gewoon der wezen
as aine die neudig hed.

DAT IS TOCH HAIL GEWOON??