|
Mollebonen en hou ze oetvonnen bennen. Ik stoa allent nait veur de echthaaid in, mor ik kwam t verhoal tegen en dij wil ik joe nait onthollen.
Mollebonen (MG 1923)
Daor in de Sledemenderheemel
Daor woonde n bakker Mol
Met vrou en twollef jongers
Dat was volstrekt gain lol.
Want eeten deedn die knaopen,
Daor was gain bakken an.
Ze stooln hom oet de ooven,
Veur dat n klant nog kwam.
En wat ze an dhaoven vonnen,
t gong allemaol erin,
oft waide was of boonen,
t was alles naor heur zin.
Maor n stroupvat zunder sponne
Daor huilen ze donders van,
En n krintvat zunder boome
Daor vloogn ze as gek op an.
De buuren schollen de rakkers
Veur deugnait en veur zwien,
Maor wel n beedien naodocht,
Haar meelied met t dezien.
Zoo stonnen ze ies met heur twollem
Bai n schip an Leege Drao,
Waor t vold drok was an t lössen,
Want t schippien zonk bainao.
"Wat lekkre doeveboonen,"
zee daine klaine man.
"Tou vraog ais an de schipper
om n peddevol dervan."
En toun het volk ies rustte,
Ruip daolste: "Och matroos!
Wat hebben wai n honger;
Zeg is der ook wat loos?"
Meeliedend keek de zeeman
Langs t troepie op de kant
En vruig toun an de stuurman:
"Wat dunkt jou, stuur, daorvan?"
"Geef maor wat van dai natten,
dai botten toch al oet.
n schopvol magst wel geven
dai klaine daor int schoet."
"Haol op je schoet en petten,
elk mag, zoveul he lust,
en dan maor gau naor hoes tou.
veur dat n ander t zugt.
Het troepien is belaoden
met boonen nat en dik
en zeggen vrundelk danke:
wat bennen zai in heur schik!
Daor gooien ze in de kaomer
op taofel hail de pan,
en mouder vragt: Wel, jongers,
"hou kom je daor weer an?"
"Wat binnen ze nat die dingen,
dai eet je zo nait op;
dai dreugt vao eerst in dooven.
Daor is wel twinteg kop."
"Gao nou maor eerst naor schoule,
dan binnn ze om elf uur klaor."
En dansend gongen daolsten
naor meester Raotelaor.
En tou de troep oet schoule
vot nao de boonen vruig,
tou vloogen ze naor de ooven,
waor de geur heur teegensluig.
De boonen wassen dreuge,
gebakken in de stoom;
ze blonken en ze glommen
As ekkels an de boom.
En toun de jongs ze pruifden,
tou knikten zelkander tou,
want dat konden zai nait dreumen
Zoo lekker was het nou.
Ze gaffen ze an heur vaoder,
Ze gaffen ze an heur moe,
en zölfs an d aole doeve,
Dai ruip: roekoe, roekoe.
En s middags in de schoule
kreegn de andere jongers zat,
en toun de aole heur snapte,
tou kreeg dai ook nog wat.
En ieder von ze lekker
en elk sprak van t gewas
dat nou bai Mol, de bakker,
allain te kriegen was.
As n naigien gong t in t ronde
deur hail de laive stad
en ieder mos ies pruiven
en ieder kocht daor wat.
De vrouen bai de pudde,
de mannen bai heur waark,
de dainders op de straode,
De koopluu op de maark.
Tot zöls de börgemeesters,
de leeden van de Raod,
dai sprakken van Mol zien boonen
Oet Sleedemennerstraot.
Vonnen en opnoteerd deur: Johan E.G. Ruiter.
|
