Marten Diek.

Spreuken.

Twentse uutsproaken

Ik ben van oorsprong n westerkwartierder, doar wordt aanders proat.
Ik heb wat Twentse uutsproaken ien zo goud meugelijk Grunnings omzet.

Koakeln is niks, moar eier leggen is de kunst.
Roem is mooi, moar ie hebt d'r t meist aan bie t kruusjassen.
De mooiste dingen ien t leven kost gien stuver.
Ie bent pas old as de lu zegt, da'j d'r nog schier oetziet.
t Is met Hinderk nait zo best. Hee ken d'r gain draank meer ienhoalden.
Stil wezen is sums de beste maneier um te proaten.
Luu, dij niks te zeggen hebt, proaten voak t meist.
Kiek kloek en niks zeggen, den is t verschil nait te zien.
Ien t laand van beloven, starf ie van de honger.
n Knieperd is nooit riek.
Ie hoeft nait op te schaiten, as ie moar aanmoakt.
Aal stait n pot twij doagen op t vuur, ien n karteier is t etten koald.
Alle dingen hemmen n eand, moar n wurst het er twij.
n Zoeperd stait altied dreug.
Wat luu willen hoger poepen, dan as zee het gat hemmen zitten.
As ie noar t berre goat, loat den de zurggen ien de kleren.
As ie mekoar geliek geeft, ben ie zo uutproat.
As ie denkt, dat nait an joe dogt wordt, mui je de huur es einmoal nait betoalen.
As t gevoar veurbie is, is t bidden vergeten.
As ie de luu nait overtugen kent, breng ze den aan t twiefeln.
Beter ien e wiede wereld as ien n nauw gat, zee de boer en lait er aine vliegen.
Doar heb ie Gods woord swaart op wit zee de kuster, toen de pastoor op n schimmel veurbie kwaem.
Ik denk nait, da wie t dreug holden zee voader, toen ie de kleine op de knei zette.