DideldomDe Grunneger vlaageGrunnen's Laidtop t Is mor n noam
Menu
BienoamenStip
Foto'sStip
GastenboukStip
GedichtenStip
LaidjesStip
LegendenStip
MopkesStip
NijsStip
ReactieStip
ReseptenStip
SchrieversStip
VerbindensStip
VerhoalenStip
ThoesbladStip
Online Casino Zonder CruksStip


Wat is.
Groalen
 
zichtbaar genieten

Marten Mulder.

Gedichten.


Kerkgaang in Daam Daam

Van Trekpad her noar Nicolai
Kled in heur beste klaaieroazie
Van pemunten en stuvers veurzain
Opoe wat klonje op n buusdoukje, klain

n Errinern aan vrouger tied
Dat roak ie nooit meer kwiet
En t wordt joe waarm om t haart
Bezorgt joe zölfs wat smaart

Want hou je t zölf ook zollen wensen
Komt nait weerom dei tieden en dei minsen
Dommee bin k zölf n herinnern
Veur mien kinder

k Zai ze nog kommen oet olle gasthoes
Doeknekt soms en oetkiek kroes
Mor in heur rezelvaairde pas
Zagen ie dat t heur erens was

Begereg om de preek te heuren
Omreden Tonsbeek wos joe op te beuren
Bril bovenop zien koale kop
Zo gong hai in dei tied de preekstoul op

As Tonsbeek preekte en Poelman zang begelaide
Dat was wat k mie herinner van dizze baide
Vergaten ie d kolle van dit middelaiws gebaauw
Al kwam veur ons kinder zegen nooit te gaauw

Lutherse Kerk op Vissersdiek Lutherse Kerk op Vissersdiek

Midden maank nijmoods en old
Ainvoud zunder marmer, zilver, gold
Tougaangsdeur in ain ronde boge
Lutherse kerk noast Synagoge

Plek hait Vissersdiek
Getuugt van n mooie symboliek
Want viskelu dat s ons bestoan
onner minsen, in Zien Noam

Klain kerkje onner al dei groten
Aibels zol t mie begroten
As dei stem zol ondergoan
In de kerkelijke oceoan

Loat de swoan zien vleugels spraaiden
En de schoapen loat ze waaiden
Winschoot, stad van de Adrillen,
Dat zol k willen

Om Leerms kommen Leerms

De wier, dit dörp, de kerk, de kroug,
herinnert mie mien gang deur 't loug
op zundag en op warreldag, van joaren heer.

Boven op de bult, as was t n soort bekronen
van wier en dei der wonen,
op zundag en op warreldag, van aiwen heer:
Donatus, pronkjewail op t hogelaand

Vrömd is hom elke grootseghaid
Eer ain veurnoame beschaidenhaid,
op zundag en op warreldag, sunt aiwen heer.

In vörm van n kruus gebaauwd
Veur elk in Leerms zo vertraauwd,
op zundag en op warreldag, sunt joaren heer:
de St.Donatus, pronkjewail op t hogelaand

Nait elk en ain hèt binnenkaant zain,
Veur paardie n wel wat stoer terrain,
op zundag en op warreldag, sunt joaren heer.

Want vèr boven ons in t koorgewulf
sprekt tot ons t Godslam zölf
op zundag en op warreldag as aller heren Heer:
in St Donatus, t pronkjewail van t hogelaand

Vaaier evangelisten stoan er rondom t Lam,
Dat as Verlösser tot ons kwam
veur zundag en veur warreldag, en altied weer,

Hail vrouger hebben zai van Hom schreven,
Veur wèl geleuven, bleef Hai t centrum van heur leven,
op zundag en op warreldag, heur Heer,
krek as in St.Donatus, dat pronkjewail op t hogelaand

t Mag den zo wezen, dat wèl om Leerms kommen is,
Nait ain van d allerdomsten is,
Recht wies is hai, dei van de rondweg van het leven,
Zien haart aan t Lam het geven:
n Neie richten is goan woagen,
op zundag en op warreldag, joa aal zien levensdoagen.

Kerk in Woagenbörgen Woagenbörgen oetverkoren

Notoabel was opa doudestieds,
't Stait nog in stain beschreven.
Hai en 't gebaauw binnen oet de tied,
Allain de kerk is bleven.

Gain hail biezunder kerkgebaauw,
Mor wel n stee van hail aigen oard,
Want hier in bliedschop en in raauw
Klonk 't Goddelijk Woord.

Voak heb ik in de kerkbaank zeten,
Zo tussen opoe en opa in.
Herinnerns om nooit meer te vergeten,
Hou old ik nou ook worden bin.

Nooit zit k meer in dei olle baank,
Op stoul heb k nou mien waark,
As k even de ogen sloet, nait al te laank,
Is t of k heur baaiden maark.

Bie Kneels ter Loan kwam ik dit taimke tegen:
Woagenbörgen oetverkoren,
Dorp van kösters en pestoren.
En k docht: zol t den doch woarhaid wezen?

Kerk in Midwolle De körtste dag

Ik heur het hoelen van de wind
en vuil de regen in vloagen.
Hier loop ik tussen de groaven.
In t körtst van doagen.

Den stoa ik even stil en lees
en heb nog zoveul vroagen:
zai waren dr soms mor net.
Woarom zo kört van joaren?

Diz duustre tied deelt in t verdrait,
want zoveul gong verloren
in wèl hier werden begroaven
deur aal dei joaren.

En t olle kerkgebaauw,
as was t ain olle klok,
brocht ze bie ain, krek om zuk tou
in aal dei joaren.

Mit kop omdeel en schraivend haart
zol k hoast veurbie goan aan dat taiken
van toren, dei noar boven wist, noar Hom,
dei zegt hèt: Ik bin mit joe aal joen levensdoagen.

Midwolde 21 december 2001

Kerk van Marsum Marsum (bie Daam)

Deur t klaine venster vaalt het licht
Striekt over baanken, muur en koor
Al wat er staait in t leutje hailegdom is slicht
Mor riekdom: wat ons touzegd wèr, dat wordt hier woar

Gain macht, gain pracht, gain proal
Allain n luustrend oor veur al mien vroagen
Want Hai ja het t ons zegd ainmoal:
k Bin mit joe al joen levensdoagen

Hier word ik nuigd mien handen te vollen
Hier moak k mie lös van aal wat mie bezwoard
Hier huif ik mie nait groot te holden
Hier word ik droagen deur het Woord

Krek of dei lichtstroal deur dat klaine roam
Op zuik is noar de duustre kaanten van mien leven
Dat wat wie zunde nuimen benoam
En wiest op Hom, dei wèl beraauw teunt, wil vergeven

Deur t klaine venstervaalt het licht
Striekt over baanken, muur en koor
Tou ainmoal krieg ik doarop zicht:
Hier bin ik thoes bie Voar

Metinitoren D olle Grieze

Van verren ain boaken veur mainegain
Dei toren, wat het e aal nait zain:
Metini, sunt de Middelaiwen

Van Stads historie getuge deur de joaren
In tieden van verwin en van gevoaren:
Metini, sunt de Middelaiwen

Bosschopper deur de tied van mooi en maal
Heuren zai in Stad zien klokken overaal:
Metini, sunt de Middelaiwen

Een wèl er ook pebaairt dei toren noar kroon te steken
t Blift doch gekudel mit dei aine vergeleken:
Metini, sunt de Middelaiwen

Kerk en kerkhof van Gasselte t Olle kerkhof

Nou staait tied stil
Zai vonden hier rust
Zulfs allerstaarkste wil
Is nou gebluzt

Allineg nog n noam
Wat joartallen op n stain
Aainvoudig of veurnoam
Dr ontkomt gainain

Mor veur wel achterbleven
Voader, moeke, dochter, zeun
Meer as wat staait geschreven
Wordt t haarte heun

En s zundagsmorgens noa domies preek
As t orgel speult en de gemainte zingt
Vaalt troost as daauw over dizze streek
Omreden Hai de vree aanbringt
Dei zundoars, levend en dood,
Vergeven bood


De Schriever
Noam: Marten Mulder.
Geboren: 07-12-1943 in Woagenbörgen
Woont in: Assen
Schrift al: bin dr nog moar net mit begonnen.

1951 - 1968 Amsterdam (schoul en Universtiteit)
1968 - 1971 domie in Leermens en Oosterwijtwerd
1971 - 1973 domie op Texel
1973 - 1976 domie op schoul in Grunnen en in Scheemterhammerk
1980 - 1999 legerpredikant bie verschillende onnerdailens, Joegoslavie, Sinai en St.Maarten
en van dei tied of aan tied veur studie en aander laifhebberijen.
Ie ook?
Schrieven ie ook gedichten in t Grunnegs, en willen ie ze hier ook wel publiceren?
Kiek den aains op de Openings bladziede en vul t formeliertje in.
Dideldom.comBiewaarkt: 04-04-2007Bezuikers: Grunnegers veur elk.