DideldomDe Grunneger vlaageGrunnen's Laidtop t Is mor n noam
Menu
BienoamenStip
Foto'sStip
GastenboukStip
GedichtenStip
LaidjesStip
LegendenStip
MopkesStip
NijsStip
ReactieStip
ReseptenStip
SchrieversStip
VerbindensStip
VerhoalenStip
ThoesbladStip
Online Casino Zonder CruksStip


Wat is.
Tjeu
 
tot ziens

Nies Sap-Akkerman.

Gedichten.


Vrij

Ik bin weer vrijloaten
uut gevangenis.
Ik bin weer
van miezulf
en weer van die
mien jong.
Mor k bin miezulf
nog lang nait weer.
Doar mout k
nog echt noar zuiken
en of k t ooit weer vin...
Ik bin gain
nummer meer,
huif nait meer
mit mie doun loaten,
over mie
beslizzen loaten
mor k heb ook
nog niks te zeggen.
Wat heb k den
toch achterloaten
in t zaikenhuus?
Toch n klaain stukje
van miezulf?

t Infarct

"t Is n sloepmoordenoar,"
zee dokter
en ik keek mor aal
hou de gruine slangen
over monitor vlogen...
Soavends op berre
lag k mit ogen
wiedwoagen open,
te wachten
tot telefoon ging...
Aander mörgen wer k
toch gewoon weer wakker.

Verwondern

Elk veurjoar weer vannijs
verwonder k mie, want aal wat dood leek
komt weer vanzulf tot leven.
t Eerste knoppie,
t eerste gruine blad, ik kiek mien ogen uut.
Toch aaltied weer dat nij begun,
dat schril geluud van sprutter
boven op dak. En elk joar
weer vannijs
verwonder k mie
dat t weer gebeurt en dat ik t weer beleven mag.

Meert!

Winterkôlle, zunneschien,
hoagel, nadde snij en regen,
dunderbuie ook meschien,
riep aan stroeken, boom en hegen.
Graauwe lucht en koale bomen,
swoare störm of snachts nog vorst,
vogels dij op 't brood ofkomen,
snert mit swienepoot en worst.
Donkre wolken, mistege doagen,
gladde wegen, vol gevoar;
griep bespringt joe zunder vroagen,
't liekt soms wel n beetje swoar!

Wilgenkatjes

Nachten körter, doagen laanger,
d'eerste bloumkes komen uut.
Wind wordt zaachter, zunne waarmer,
liester zingt mit vol geluud.
Vogels, snoavels vol mit pluusters
baauwen drok aan 't eerste nust;
zaachies vaalt de veurjoarsregen,
't is nou doan mit ale rust!
Ales komt nou weer tot leven,
't liekt nou weer de muite weerd.
Aal dij male en mooie dingen,
kinnen alemoal in Meert!

Mooi wichtje!

't Wichtje staait zok op te tutten,
kikt in spaigel en ze keurt:
blaauw om ogen, swaarde wimpers,
ales wordt zörgvuldeg kleurt.

Lipkes nog n aander kleurtje,
bozzel deur heur laange hoar,
leste blik nog in de spaigel
joa en den is 't wichtje kloar.

Reseltoat is nait onoardeg,
mooi gezichie, jonk en fris,
n feguuttje om te stelen,
jongejong, dat is nait mis!

n Ploatje is 't om noar te kieken,
jonges doun 't den ook wat groag
en 't mooi wichtje is tevreden...
mor nou komt mien grode vroag:

Zit dat moois allaaind van boeten,
of is 't binnenst ook zo goud?
Is ze oareg, is ze vrundelk,
is ze laif en het ze moud?

Kiek, het boetenst is mor biezoak,
't is netuurlek wel mooi mit!
Mor 't belangriekste mien wichtje,
is, wat ter van binnen zit!

Mien dörp

Mien dörp?
Mien dörp wordt stad...
harregat!

Huzenblokken, beton en stain,
mien dörp wordt stad,
'k vin 't gemain!

Gain kou, gain peerd,
gain schoap te zain,
mien dörp wordt stad,
joa, 'k vin 't gemain!

Vaaier hoog, tien hoog,
huzenblokken,
't lieken ja net minsenhokken...

Mien dörp wordt stad,
mien toal gaait vot...
"Niet te verstaan!",
't gaait kepot!

Mien dörp was aigen,
stad is vrumd...
de maiste minsen kin ik nait,
mien dörp wordt stad...
'k vuil verdrait...

Mien dörp wordt stad,
harregat...!

Loater

Loater
goa k n hail bult
mooie dingen doun,
alles wat k groag wil
al zo laank...
k Heb den tied genogt.
Wat zel dat mooi wezen!
Mor,
wanneer begunt loater...?
Aankom weke...?
Aankom joar...?
Al gaauw
of nog lang nait...?
Of nooit...?
Bin ik ter meschien
al mit aan gang...?
k Mout der nait aan denken...?

???????

Wat is dat toch
veur vrumde drang
doar daipvan binnen
om aalvot mor te schrieven

is t iedelhaid...?
Och ducht mie nait,

der is al zoveul zegt,
al zoveul beters schreven,
zol n aander nou
aan mien geschrief
nog wel plezaaier beleven?

k wait t ja nait...
n aander huift
t ook ja nait te lezen...

Mie ducht,
t is mooi
om eefkes mor
mit joezulm
allaaind te wezen...!

Leven

Dij nait wait wat zaikte is
zel nooit begriepen kinnen
wat gezondhaid is...

Dij nait wait wat aarmou is
zel nooit begriepen kinnen
wat riekdom is...

Hou kin je joe gelukkeg vuilen
as je nait waiten
wat ellende is?

Hou kin je t mooie zain
as je nait waiten
wat t male is?

n Minsk kin riek worden
van aarmoude
en gelukkeg
van ellende
As je mor leven
en nait mit ogen
in buutse lopen.

Kiek noar die zulf!

Woarom kikst noar mie?
Omdat ik aans bin as doe?
Omdat ik aans denk as doe?
Omdat ik aans dou as doe?
Mag dat den nait?
Mout ik den aaltied doun
wat n aander dut?
wat n aander denkt?
wat n aander goud vindt?
Den bin ik miezulf nait meer
mor den bin k
n aander.
Kiek noar die zulf!

Nacht

Snachts is koamer
hail aans
as overdag.
t Plevon is
nait wit meer,
t Licht is vot,
koamer
nait meer leeg.
Sloap wil nait komen,
geluden blieven,
bloumen binnen vot.
Licht deur gedienen
taikent strepen
op mure...
Van verren
slagt n klokke,
k tel,
haalverwege
begunt n aander
klokke te sloagen...
k bin tel kwiet
mor t is nog
lang gain mörgen...

April

Guster scheen zunne.
Sprutter op schösstain
sluig mit zien vlerkjes
en rekte zok uut,
kwetterde en schetterde,
zong as n liester
zien laidje van t veurjoar,
wat laif geluud!

Vandoage
ligt ter snij
en poaskebloumen
boegen heur koppies
mismoudeg omdeel
en heur bladjes,
guster nog stroalendgeel,
zitten nou vol
moddersputters...
En woar binnen de sprutters?
Vot, net as t veurjoar...

Och dij male moand april
dut vanzulf weer wat e wil!

Boetenkaande

n Goldgele pere
is soms boekzaik van binnen
en n verrödde proeme
het voak n geve pidde.
Wat zegt mie den
de boetenkaande?
Wat zegt mie den
dat knap gezicht,
dat mooie klaid,
dat nedde pak?
Dat is allainde
de boetenkaande,
n goldgele pere.
Geef mie mor
de verrödde proeme.

Allainde

Elke dag t zulfde,
zulfde roam
zulfde stroade...
Komen mensen aan,
t olle haart
klopt even vlugger:
zollen ze nou komen?
Nee,
ze goan veurbie,
weer nait!
Elke dag t zulfde
zulfde roam
zulfde stroade
zollen ze nou komen?
Nee,
weer nait:
elke dag t zulfde...

't Is hail gewoon

't Is hail gewoon
dat de bomen hier gruien
en dat vroug in 't veurjoar
de bloumkes weer bluien...

't Is hail gewoon
dat de vogels weer zingen
en bliede en speuls
deur de takken hínspringen...

't Is hail gewoon
dat de vlindertjes vlaigen
en op bontkleurde bloumen
in zunne zok waigen...

't Is hail gewoon
dat weer ale doagen
dij dingen gebeuren
zunder dat we d'r om vroagen...

Moir is 't wel gewoon,
aal dij vlinders, dij vizzen,
de vogels, de bomen?
Wie kennen ze nait missen...

en willen we 't hôllen
den mouten we leren
om aal dat "gewone"
"gewoon" te woarderen...!

Lutje lamke

Lutje lamke,
op 't gruin kampke,
kikt nijsgiereg om zok hin,

zo verwonderd, overdonderd,
of e 't nait begriepen kin.

Oogkes knippend, stittje wippend,
staait e do ar in 't gruine gras,

zaacht en molleg, wit en wolleg,
of 't n speulgoudbaistje was.

Mor den wupt e, en den hupt e,
ale pootjes van de grond,

vlug en vrolek, speuls en olek, 't haile gruine kampke rond!

Woar is t bleven

Woar bleef dij tied
dat wie bie winterdag
lange gliesterboanen muiken
op t schoulplaain?
En dat we kotsten mit
mooie kleurde kotsebalen
tegen schoulmure
en taauwchie sprongen
in n grode boge?
Bliede stemmen zongen
"zakdoekje leggen
niemand zeggen"
en wie speulden
"herder, herder,
laat je schaapjes gaan"
en soavends votkroepie
en kwammen bie nkander
onder t licht
van stroatlanteern...
Woar bleef dij tied?
En woar bleven de spullechies
Gain kind dij ze meer kin
en k zol t toch zo groag
nog n keer weer speulen.
Mor mien tied
is veurbie...

Eerste laifde.

Hail nuchtern
lopen z'in t duuster op stroat. Watjuchtern,
wat laggen, gesmoes en geproat.

t Wichtje dat luustert
en t jonkje dij fluustert heur zaacht
laive wordjes in t oor...

Mit glenrode wangen
en t haart vol verlangen en ogen as kralen
zo helder en kloar

luustert t oarege wichtje mit bliede gezichtje... zai baaidend,
zai heuren toch
zo stoef bie mekoar...

En zo klinkt nog aaltied dat hail olde laid van de laifde:
zai baaidend
en aans is der nait...


© Nies Sap-Akkerman

De Schriefster
Noam: Nies Sap-Akkerman.
Geboren: 1928 in Hogezaand
Oet tied kommen: 27 jannewoarie 2009 in Hogezaand

overliedensbericht

Zai schreef o.a. 'Opa's jongen joaren', 'Miekemauchie', 'Stukje Parredies' en hail veul aander verhoalen en gedichten. Veur 'Toal en Taiken' het ze hailwat vroaggesprekken doan.

Ie ook?
Schrieven ie ook gedichten in t Grunnegs, en willen ie ze hier ook wel publiceren?
Kiek den aains op de Openings bladziede en vul t formeliertje in.
Dideldom.comBiewaarkt: 29-01-2009Bezuikers: Grunnegers veur elk.