Riky Geuze-Tuinema.

Verhoal.

| | | | |

Wonsdagmiddag, Annie de Vries-Groen zit bie t roam. Heur laifste stee, vanoet heur stoul kin ze zo de haile toen overzain. De toen, dij zol in dizze tied van t joar op zien mooist wezen mouten. De regen vaalt aal doagen mit bakken oet de hemel en legt ale bloumen en planten plat. Zulfs de planten bie de viever achter in toen geven t op. In t toenhoeske stoan n poar ainzoame stoulen. Dou heur man Jacob nog leefde wazzen ze voak in toen aan t waark, zai mit de bloumen en Jacob mit zien aangelegde toen achter garage. Kovvie en theedrinken deden ze in t toenhoeske of bie de viever. De toen was heur mooiste oaventuur.

Annie kikt noar de lege stoul tegenover zok, de stoul van Jacob. De aanblik dut noa twij en n haalf joar nog sikkom liggoamelek pien. t Was in feberwoariemoand, Jacob haar smörns nog n moal of wat de oprit snijvrij moakt. Noa t eten ging hai, zoas voaker leste tied, n ogenblikje op baank liggen. Zai luip nog wat van koamer noar keuken.

Inains wör heur aandacht trokken deur de zwoare oademhoalen van Jacob en de vremde geluden. Dat ter wat goud mis was haar ze geliek deur. Ze belde doalek dokter en dij was binnen de körtste tied bie heur. Hai huifde heur niks meer zeggen, ze vuilde dat Jacob was overleden. n Hartstilstand.

En toun ging alles hail gaauw. De dokter belde de kinder en dij wazzen aalmoal gaauw bie heur. Zai onderging de weken doarop as in n roes. De begroafenis wör regeld, heur oldste zeun zol wat zeggen en der kwam ain van t Humanistisch verbond en dij nam mit heur t leven van Jacob deur. Elke dag wazzen der minsen over vlouer.

Ook noa de begroafenis wör ze nait vergeten. De kinder kwammen voak mit de klainkinder en dat gaf oflaaiden. Mor langzoamerhand wör het stiller om heur tou en kwam der minder bezuik. Ze ging zulf wel noar n middag veur oldern of bie vrunden langs, mor het thoeskommen in n leeg hoes bleef stoer. Vanmörn was heur jongste dochter kommen en dij haar veur de zoveulste moal vroagd woarom ze toch nait noar tante Geeske in Canada ging. Dat was mit pa ofsproken. Dat was woar, t plan was om soamen noar Canada te goan. Mor allain goan is wat anders. Als vanzulf goan heur gedachten terug in tied.

Annie was zeuventien dou ze Jacob op dansles tegenkwam. Hai was drijentwinteg en woonde in n dörp vlakbie heur. Zai haar heur Mulo diplomoa hoald en kon doalek aan t waark bie de ploatseleke baank. Jacob was timmerman bie n klaine aannemer en in de oavenduren ging hai verder leren in zien vak. Ze gingen verloven, mor soamenwonen was der dou nog nait bie. Allebai woonden ze nog bie de olders.

Annie woonde mit heur pa en moeke aan rand van t dörp in n klain spultje mit n grode schuur. Heur pa was veehandeloar en haar roemte neudeg. Heur baaide bruiers wazzen aal traauwd en heur zus Geeske was mit heur Canadese soldoat mitgoan noar Canada. Ze wazzen nog in Nederland traauwd. Veur heur olders was t stoer, mor ze binnen nog voak in Canada west.

Op n bepoalde tied wazzen heur olders van mainen dat ze genog waarkt haren en ze kochten woonderij midden in t dörp. Veur heur en Jacob n juuste gelegenhaid om t hoes van de olders te kopen en te goan traauwen. Jacob muikt ter n prachteg hoes van en n joar loater kon hai t bedrief van zien boas overnemen, dij haar gain opvolger. Annie dee de administroatie en ston de klanten mit road en doad bie. Ze kregen vief kinder, twij jonges en drij wichter. Ze haar het drok en de joaren vlogen om. Tot op n moment ook heur kinder de deur oetwazzen en ze mit heur baaiden overbleven.

Jacob haar vlak bie kerk n old hoes kocht mit n grode toen, ze besloten t hoes om te gooien en der wör n prachtege bungalow op baauwd. Heur hoes wör verkocht en ze wazzen aibels tevreden in heur nije optrek. Ze wazzen aaldoage aan de gang om de toen aan te leggen en dat kwam kloar. Tot de fatoale dag van Jacob zien overlieden. Alles komt weer boven en ze krigt een nait te stoppen hoelbui. Dou ze wat kaalmer wör ging ze noadenken en ze nam het besloet noar heur zus in Canada te goan. Ze belde heur kinder, dij vonden t geweldeg en gingen geliek alles veur heur regeln. Heur oldste zeun zol heur noar Schiphol brengen en heur jongste dochter kwam heur doar n poar doagen veur Kerst weer ophoalen.

Veur ze t goud en wel deur haar zat ze in t vlaigtuug noar Canada. Op t vlaigveld stonden heur zus Geeske en zwoager Jimmie mit kinder en klainkinder heur op te wachten. Het was ain groot feest. Heur zwoager waarkte nait meer, hai haar t bedrief over doan aan zien baaide zeuns. Zodounde haren ze ale tied veur heur. Doagelijks wörren der autoritten moakt in de kontrainen en ze genoot mit volle teugen. Op n oavend ging ze mit noar n Hollandse club. Hail roar om midden in Canada minsen Hollands en zulfs Grunnegers te heuren proaten. Ze luit het n beetje op zok ofkommen en dou heurde ze inains ain zeggen: Dat is Annie, Annie Groen. Ze draaide zok om en t herkennen was der geliek. Veur heur ston Wubbo Snijder, heur eerste vrundje. Ze wis dat hai mit zien olders noar Noord-Holland verhoesd was, mor nait dat hai noar Canada goan was. Ze haren hail wat bie te proaten. Wubbo vertelde dat zien vraauw vief joar leden overleden was en ze haren gain kinder. Hai vruig heur om aander dag mit te goan noar zien twij bruiers. t Was al gaauw zo dat ze doagelijks bie mekoar wazzen en de vlam sluig over.

Ze schreef heur kinder n laange braif en zat vol zenen hou ze der over dochten. Ze wazzen blied veur heur en dat was wel n opluchten. De tied verstreek en heur vertrek noar Nederland kwam dichterbie.

Dou kwam Wubbo mit t veurstel mit heur mit te goan, hai zag gain reden om in Canada te blieven. Zien hoes zol verzörgd worden deur n nichtje en din konnen ze altied nog weer mit vakantie noar Canada goan.
Heur zus en zwoager brengen heur noar t vlaigveld en t ofschaid nemen vaalt nait tou.

Aan t end van de middag kommen ze aan op Schiphol. Ze docht dat heur dochter der wezen zol, mor ale vief de kinder mit aanhang en klainkinder stoan heur op te wachten. Ze maarkt dat Wubbo zok hailemoal op zien gemak vuilt. En din noar hoes. En doar komt n verrazzen, t haile hoes is in Kerstsfeer. n Grode boom in veurtoen vol lampkes. En n groot bord mit : Welkom thoes! In hoes was het al gaauw n drokte van belang. Femilie en vrunden kommen langs. Ze kikt toen in en zulfs bie viever staait n Kerstboom te stroalen. t Is al loat as ze mit heur baaiden bie open heerd zitten. Wubbo is aandoan as hai heur vertelt dat e in joaren nait zo gelukkeg west is en zai is t haildail mit hom ains. Hai schenkt veur heur allebai n glas wien in en oet de grond van heur haart zeggen ze tougelieks:
"Gelukkege Kerstdoagen".

| | | | |