Thalia.

Störm giert om t huus mit windkracht negen,
ik wait wel van eerder: ons huus kin der tegen.

Toch lig ik wakker mit n stain' op moage.

Ik dink bie miezulf: "Dat wordt d'haile nacht nait sloapen",
pebaaier mit geweld mien verstand bienander te roapen,
want zulfs as de pannen mie van t dak riestern zollen,
kin k ze vanuut mien bèrre ja toch nait tegenholden.

Moar k lig nog aal wakker mit n stain' op moage.

Tegen t licht van lanteern beweegt n vrumde schare,
gaauw t licht aan, din zai k: t is nog mor haalf vare,
k goa ducht mie mor bèrre uut, hoal pìnne en pepier,
mor din heur k in ainmoal n vrumd gepiep en gegier,
wat kin dat nou wezen? k Steut mien man in de zied,
dij mommelt wat, draait zok om... en t geluud bin k kwiet.

Hai slept, ik lig nog wakker mit n stain' op moage.

t Is krek zo as k docht, k krieg gain oge dicht,
tied zat dus veur t schrieven van n gedicht.
As t din zo wied is dak tot bèrre uut mout,
stommel ik noar d' spaigel en kiek ais goud:
walen onder d'ogen, das ook ja gain wonder,
blaik om d'snoet en vòllen aaltendonder.
k Mout mie der tou dwingen onder does te stappen,
op t waark loop k d'haile mörgen te gappen.

Mien boas vragt verwonderd: "Wat hest wel vandoage?"
"d' Haile nacht wakker legen mit n stain' op moage."

Doe kist mie van ales wiesmoaken
en doar moakst doe misbruuk van.
Mor nou zeggen ze in mien proatgroep:
"Da's veur die gain goie man!"

Wat zai doar nait waiten kinnen,
dat blift tussen die en mie:
ondanks aal dien male fratsen,
goa k nait vot….. ik hol van die.

As k die ooit nog ais tegenkom
hoop k dat in d' stromende regen is,
zo dastoe de troanen nait zain kist,
dij k schraiv omdak die nog zo mis.

k Wil mie tegen t verdrait verweren,
mor van binnen schraiven mout je leren.

Swaarde vogels zitten in mien kop:
Doe zugst ze nait,
ik bin d'ainegste dij van heur bestoan òfwait.

Swaarde vogels nuzzeln in mien kop:
n Dail van mien verdrait
is dastoe denkst te waiten dat t goud mit mie gaait.

Swaarde vogels vlaigen deur mien kop:
Nou k hail zeker wait,
dat ook bie ons laifde asmis zomor overgaait.

Swaarde vogels kifken in mien kop:
Deur troanen hìn zai k die goan,
der is n ìnde kommen aan ons gezoamenliek bestoan.

Swaarde vogels staarven in mien kop:
Veur ons baaident is t nou beurd,
mor k heb vanmörgen veur t eerst weer n vogel zingen heurd.