Ab Detmers.

Verhoal.

Kerstdoagenprakkezaisels

Des te langer wie leven, hou körter ons de tied, dij ons toumeten is, touschient, moar gainain is gelukkeg riek genog om zien verleden terug te kopen kinnen.

Ie holden t nait veur meugelk, moar hou gaauw of zo'n joar veurbiegaait.
Je kieken slim oet noar veujoar, moar as t zo wiet is, is t ja zo regenachteg en veur je t waiten zit je al weer in de zummer. Vekansies binnen in aantocht, nog moar even deurzetten mit waarken. n Poar overuurtjes omreden dat t zo drok is en din... der op oet in joen poar zoer verdainde weekjes. Lekker groalen van n aander leven as normoal gesproken. Aaltemit noar boetenlaand, wiet vot van de doagelkse ombaalgen in ons nat kikkerlaandje.

Gain plek op camping en nou din? n Overbouken van joen bestelde appartement? n Grode mishottjederij van dij van olds goie betraauwboare raaisorganesoatsie, aanprezen deur tillevisie?
Optillefoneren, stress! Noa laank wachten en geraag van baide kanten, din moar noar n ander vrumd appartementengebaauw, ja nog wieder achteroet van t gloeiende straand. As je der noa uren poestend en stennend aankomen, bliekt t er nog minder oet te zain as je verwacht haren, moar och, je zitten ja toch meer in de zun as binnen, holden wie ons zulm mor in t ende.

Kripsies stoapeln zuk op. Geld stolen, in schieterij en in de vout stoken deur n vrumd, roar daaier. Twij week n hinkelpoot. Afijn, op t lesten din toch weer noar hoes tou, gelukkeg! Oost west, t is thoes toch aaltied weer t best.

In de haarfst goan wie nog wel ains weer knuterg woaraarms noar tou.
Nee, dus! Drôk, drôk, drôk en alles wordt zo jouker hè veur gewone lu. Veural wat dij besine aanbelangt en ons karretje het net weer n grode beurt had. Tel mor oet joen winst.

En doar zitten wie intussen al weer veur de Kerstdoagen. Ook ja hail knuterg. Lekker thoes.
Mit n pietske geluk ligt der din snij. Joe lekker vuilen bie t kacheltje, glaske in haand en op t gasstel is t n gepruttel van jewelste. Mmmm.

Joa t joar gaait mit n bloudse gang noar t ende veur ons soort beweegelke lu, moar der binnen ook andere lu. Anders dinkend, mit vertroagde bewegens, aarg behulpsoam en andere winsen en behuiftens. Zai hebben ja allain mor heur aigen herinnerns, woar zai zuk nog n bietje persoonlek aan optrekken kinnen. Voak binnen dit al wat oldere lu, dij mit heur herinnerns t ainzoame knaarzeg leven nog n snittje verzuiten.
Afijn om kört te wezen: wie dwoalen allemoal wel ains, moar elkenain dwoalt netuurlek weer anders.

Ik neem aan dat joe zo intussentied al wel deurhebben dat ik, in dizze op ons of komende duustere wintertied, wat doemdenkerg deur t leven goa. Dat is ook zo, dat hebben ie goud zain. Woarom zol ik ook schudkoppen en der omtoudraaien?
As je nog midden in t leven stoan vind ik, dat je zo op zien tied best n snobbeltje swaartgalleg wezen maggen. Dat geft smis wat lucht, moar t mout vanzulf gain doagelkse gewoonte worden, want din wordt der n soorteg twijde noatuur vörmd en doar het boetenwereld nou ainmoal nait veul sloek op.

Ik zel joe wieder moar nait meer opzoadeln mit mien daibe dinker gegilp, moar eernsachteg op t ìnd overgoan noar bedoulen van mien retorische inlaiden.