Mina Bolt-de Boer.
Verhoal.
| | Elke dag n loopke | 'Passage-wichter' ien nood op polder |
Elke dag n loopke
Veur wat gezónde bewegen aangaait, heb k de gewoonte om elke dag n vaste route te lopen; d aine keer linksom, d aander keer rechtsom, dat hangt van zun- en wiendrichting òf.
Sums dou ik dat smörgens, din past mie dat smirregs weer beder; t kost zo'n 30 tot 40 minuten!
Vanòf ons hoes ien Börgstroat gaait t via Börgweg, Menkemoaweg, Heerdweg tot fietspad, din linksòf Snoukegatpad op (achter Menkemoabörg) noar Moushörnweg, woar ook n klaine daaierntoen is en weer via Börgweg noar hoes.
Veul mensen hebben ontdekt, dat dit n haile mooie wandelpad is.
Minnegain kom k doar tegen: mensen mit n hond; mit nordic walking stokken, mit n rollator, mit kiender noar daaierntoendje om baisten brood te brengen en dat zowel lopend, op fiets of ien scootmobiel.
Zo moak ik òf en tou n proatje mit n bekende, din es mit ain dij k ooit n keer traauwd heb of mit zo mor ain dij n babbeltje begunt.
Da s mooi man, mor k heb ook pelzaaier aan alle daaier dij ik tegen kom: grunneger peerden van dokter Reimert op t laand dat bie Menkemoabörg heurt of as ze bie zien boerderij lopen en wilde eenden ien t snoukegat.
Omdat doar ien t gras n baank staait, blieven wie bie zummerdag doar sums even rustig zitten om te lustern noar t lewaai van kikkers ien heur poartied. Gelukkig bin n ze der weer.
Verder zai ik honden aan lien òf lös, kraaien op t laand, kauwtjes ien bomen òf vlaigend ien lucht; zeekoapen vlaigen der ook.
En din n kobbel koien, gonnent kieken mie aan en volgen mie mit heur ogen.
Ain keer zag ik, dat twij koien, nee, der was gain ból bie, n grieze en n broenbonde mit heur koppen tegenkaander aanstonden en ze bleven rustig zo stoan, ien ieder geval zolaang as ik dat zain kon.
Ook dou k stoan bleef om noar dit biezundere tafereel te kieken.
Wat zol dat betaiken hè?
Nou, en din aal dij daaier ien daaierntoendje; doar lopen knienen, verschillende soorten hounder, n dik swaart hangbuukswien, n reebok mit nog ain stuk van zien gewei op kop, ook reeën vanzulf, bokken, gaanzen en sums ook paauwen oet Menkemoabörg dij doar op t vreten òfkommen.
Mie ducht, ze kennen mie aal, want t swien knoart, gaanzen gakken, hounder tokken en kommen der vot aan as ik der laangs kom.
Dat doun n ze netuurlek omdat ze denken, dat ze wat kriegen, dat wait ik ook wel, mor din verbeel ik mie dat ze mie grouten, net as ik heur.
Zo kom ik ook verschillende aandere dingen tegen, bevubbeld n keer, toun mien man ook mit laip, zagen wie ien slootswaal aan t Snoukegatpad n bultje klaaier liggen: sweatshirt, laange broek, t-shirt, sokken en onderbroek hing ien boom.
Doar keken wie roar van op en keken of der messchain ain ien t wodder lag; nee dus, gelukkig!
Wie kwamen der nait áán vanzulf.
Toun wie thoeskwamen hebben wie direct plietsie belt en heur oetstukt waor t spul laag.
Ze waren blied mit ons melding, zeed n ze, mor wie hebben der nooit weer wat van heurd, mor volgende dag was t vot!
Wie zagen ook n keer, dat ter n löslopende bordercollie n kolder ien de kop kreeg en dwars deur sloot achter n kobbel schoapen aanvloog.
Mien man zee tegen eigenoares van hond: "k Zol dat baist mor aan lien doun, want aans kin joe dat nog es n keer flink wat kosten aan n boute en schoa".
Op n aander keer zag ik, op ongeveer n meter of vief verspraaid acht, mooie, dikke eerabbels ien t gras liggen, terwiel wie der laangs fietsten.
"Dij neem ik mit, doar kin n wie wel twij keer van eten", zee ik.
"Bis gek", zee mien man, "wat kin die dij eerabbels schelen".
k Was al van fiets òf, zette hom op stander en begon dij eerabbels op te zuiken. Vanzulf kwam n echtpoar, haile goie bekenden der ook net aanfietsen en raipen: "Nou, mot dat zó, mos toe t eten bie pad opscharreln?"
Net wiend op mien man zien meulntje. "Kiek", zee e, "doar hest aal, schoams die nou nait".
"Nee", zee ik, "ik dou toch niks verkeerds" en dee ze mooi ien fietstas.
Schane toch om dij mooie eerabbels doar ien t gras te loaten verrötten.
Wie hebben ze ienderdoad ien twij keer lekker opeten!
En nou wil k t nog even hebben over dat roeme oetzicht en aal dij mooie wolkenluchten, mor ook verder de haile natuur, alles wat der gruit en bluit op t laand, ien t gras en ien sloden.
Man, man, wat is t overaal toch mooi, as ie t mor zain willen.
Zo bin ik elke dag weer benijd noar wat ik tegenkomen zel en dat is sums haaildaal niks!
Nou bin ie op hoogte hou of ik ien n dik haalf uur hail wat beleven kin, der sums snachts over dreum, der voak nog aan denk en dus veul pelzaaier heb ien en van mien doagleks loopke, dij ik elk aanroaden kin, want t is nait allain goud veur joen spieren en gewrichten, mor ook om heerlijk boeten ien de vrizze lucht zuurstof daip ien joen longen te zoegen.
© Mina Bolt-de Boer.
| | Elke dag n loopke | 'Passage-wichter' ien nood op polder |
