Abel Tjalling Huizinga.

Verhoal.

Jobke

Pabbe zee Jopke, dou pabbe hom noar bér brocht, woar hemmen joe mie vandoan kregen?
Nou haar pabbe Geert al op hail wat vroagen Jopke van dainst west mit n verhoalje of zo te vertellen, mor nou wis hai nait zo gauw wat hai zeggen mos.

Moar Jobke bleef moar zoesen, dus Geert zegt tegen Jopke weis doe nog wel dat wie boontjes poot hemmen ien toen en dat ik dou zee as wie nou wat warm weer kriegen dat doar loader boonje planten oet gruien?
Joa dat kon Jopke hom nog wel herinnern. Nou zegt Geert nou hed pabbe n zoadje bie dien moeke op ain warm plakje legt en doar bis doe oet gruid.
Dat heurde Jopke wel goud tou, hai vroug gelukkig nait verder. Zo denkt Geert dat heb ik der weer goud of brogt en zegt tegen Jopke, nou gauw sloapen goan en denkt veur dat hai mie meer vragt...

Volgende dag zat Jopke veur kachel te speulen, doar was t ja zo lekker warm. Moeke haar hom wat grauwaarten geven, dij luste hai zo geern.
Ain grauwaart viel hom oet hand en rolde onner warme kachelploat.
Verdikke zee Jobke bie hom zulf, dij ben ik kwiet, mor hai treurde der nait laank om en speulde mor weer verder mit zien lege goarnkloskes en lege luciferdeuskes.

Twij doagen loader zat Jopke weer veur kachel te speulen dou er ienains n dikke spin onner warme kachelploat vandoan kwam. Jopke schrok hom zo wat n oap. Hai kikt noar spin en kikt nog ains en zegt, "t is om dat k dien voader ben mor anners mouk k die dood."

Jopke was ain mit verdaipens. Dit speulde zich òf ien dij tied dou kiener ollu nog ien hoes nammen als ze old werren.
Jopke zien opoe woonde ook bie Jopke ien hoes. Opoe brocht heur mainste tied deur in kroakstoul ien houk van koamer bie kachel doar kon ze mooi deur grote roam hen noar boeten kieken op grode stroat.
En opoe kon ook mooi n oog op Jopke hollen den kon moeke heur wark kloar moaken. Opoe was al old en zei dutjede wel ains ain beetje ien. Jopke speulde sums piebezietje mit opoe. Den deed opoe ogen dicht en den kroop Jopke beziet en den mos opoe roaden woar hai zat.
t Was noatuurlijk altied zulfde plak woar hai beziet kroepen kon. Onner toavel, achter bersdeur, ien schullenkast of achter n stoul.

Dou ze weer n keer aan t piebezietjen wassen en opoe t haile riegje weer bie langs komen was, was Jopke nog nait weer veur n dag komen. Dou moeke ien koamer kwam en Jopke nait zaag, vroug moeke, woar is leutje vent, zegt opoe dat wait k nait, we wassen aan t piebezietjen mor hai komt nait veur n dag. Ik ben alles al bie langs komen. Ze konnen hom nargens vienen. Woar ze ook keken, ien klerekast, onner toavel en achter gerdien, Jopke was nargens te vienen.

Nou was opoe nog ain van de ole slag, lange wiede swaarde rokken droug ze altied nog. Joe konnen der oast ain boeren woagen ien omdraaien. Nou har zai wel wat vernomen onder stoul mor zai docht dat kat doar weer zat. Dij mog doar geern leggen te sloapen. Ien ains kropt Jopke doar bie opoe onner stoul vandoan. Smerige vent zegt moeke om ons zo kel te moaken. Mor Jopke har grootste lol hai lachte hom de buus oet, en zegt, joe harren mie noeit vonnen as opoe gain s...., nait onfesounlijk west har en vot doarop zee hai moeke opoe het onfesounlijk west.