Giny Luth.

Verhoal.

Brödse hinne.

Dit verhaol is woar gebeurd. Om gain aine n zwien in t ies te joagen, binnen de noamen aanpaast...

Opa en oma woonden al joaren in t dörp. Toch kon d'òl heer nog nait goud zunder zien boerderij. Gain wonder, t was ja ook altied zien bestaon west. En dus kwam hai d'r aal mörgens om n uur of aachte aan. Oma wol hom den ook wel even slieten en hai kon mooi touzicht hollen op alles wat d'r op zien òl stee gebeurde. Och, zien zeun en schoondochter wozzen nait aans. Zie konnen mit hom aaiden en plougen. Hai heurde d'r bie. Hai dronk n kop kovvie mit, keek hier en doar even in t ronde en om twaalf uur persies ging hai weer noar hoes want den was het eten klaor. Twaalf uur en gain minuut loater. Den kwam hai snommerdags weer even aan. Maistied kwam hai op fietse.

Zo ook dij mörgen. Op de fietse mit ain eerappelzak aan t stuur.
Wat d'r in zat?
Joa, dat roaden ie nooit. Opa en oma hadden in t dörp achter in toene n leutje koppeltje hounder.
Zo hadden ze altied vrizze aaier. Want aaier van de winkel, nee, dij smuiken toch aans as aaigen aaier. Dat kon je aan de dole wel zain, dij van de aigen hounder was veul geler en dus gezonder. Cholesterol beston d'r in dij joaren nog nait, dat wil zeggen, d'r was nog nait zoveul over bekend.

Mor goud, wat was t geval? Aine van de hounder was bröds. En omreden dat d'hinne den op t nust blift en de aander hounder den nait of minder leggen zollen, wör de brödse henne dus n zettje ampaart hollen. Opa en oma harren doar zulf gain roemte veur, dus nam opa de hinne mit noar de boerderij. In de eerappelzak kon de hinne even biekomen in d'appelhof.
Opa hing de eerappelzak in de grote appelboom, dronk bie moe n kop kovvie en schilde veur heur de eerappels zoas hai dat aale doage dee.
Van de hinne har hai niks zegd. Nait omdat hai dat nait wol, mor proat kwam d'r nait over. Snommerdags kwam opa ook nog even langs, mor weer wör d'r nait over de hinne proat.

t Was zo'n uur of vieve dat moe onder d'heege ain hinne scharreln zag. Dat vuil op omdat zai op dat moment zulf gain hounder hadden.
"Jan, waist doe van wel of dij hinne is?" vruig ze aan pa. Nee, dat wos hai nait. "Mooie dikke hinne," zee moe.
Tude scharrelde om t hoes tou en der wör verder gain aandacht aan schonken.

t Was net noa t eten dat noaberske nog even aan kwam. "Hebben ie weer hounder kocht?" vruig ze. " Hou dat zo?" zee moe. "D'r is joe aine oetnaait, hai luip net veur thoes," mainde vraauw Greven.
"O, dije", zee moe "Nee, dij is nait van ons, k heb gain flaauw idee van wel of dij tude is, hai struunde hier inaains rond."

Vraauw Greven doch dat het nog nait zo'n olle hinne was en dat je doar n mooi potje kippesoep van moaken konnen.
Doar har moe gain tied veur, t was drok op boerderij en hounder slachten was allennig mor meer waark. Mor as vraauw Greven d'r belang bie har, moch zai hom wel hebben.
"Joa man," zee vraauw Greven. "Ik mok der n lekkere pane soep van en den breng ik joe ook wel wat."
Zo gezegd, zo gedoan. Moe huil n deuze van kougaange en mit heur baaiden vongen ze de hinne. n Endje taauw om de deuze en zo nam vraauw Greven de hinne mit noar hoes.

Aanderdoags kwam opa weer op fietse. Moe had de koffie kloar, mor opa, dij aans al bie toavel zat te wachten, kwam mor nait. Hai stevelde aal om boerderij tou en keek aalweg in t ronde, net of hai wat kwied was. Nou was opa nait de jongste meer, mor aan zien verstaand mekaaierde nog niks. Moe luip noar boeten. "Is, d'r wat pa?" vruig ze.
"Dat is ja singelier. Ik begriep d'r niks van," zee opa "Ik har guster n brödse hinne in n eerappelzak aan d'appelboom hongen en nou is hai vot. Zak is scheurt en de hinne is naargens te vinden. Hest doe dij ook lopen zain?"

"Hinne?" stoamelde moe "Hinne? Nee, ik heb gain hinne zain. Vast en zeker nait."
Onder de kovvie dee opa t verhoal nog n moal. "Jan, hest doe mien brödse hinne lopen zain?"
Moe ston achter opa en schudde mit kop en geboarde net wat ze kon. Dou ging deure open en vraauw Greven kwam d'r in. Soeppane onder de aarm. En veurdat aine ook mor n woord zeggen kon, zee moe: "Vraauw Greven, ons voader het guster n brödse hinne in eerappelzak aan boom hongen. Zak is scheurt en de hinne is vot. Ie hebben dij vanzulf ook nait lopen zain hè?"

Vraauw Greven zette de soeppane op t aanrecht, ging liek veur t aanrecht stoan en zee mit n oetgestreken gezichte: "Nee, dij heb ik nait zain. Ik wol allenig dij pane dij ik van joe laint har even weerom brengen. Nee, nee, kovvie huif ik nait. Ik goa mor weer ais op hoes aan want mien Geert wacht op mie. O, joa, en as ik de hinne lopen zai, den zal ik joe dat vot zeggen. Ik zol d'r nait te laank noar zuiken as ik joe was. Zo wied zal hai ja wel nait vot wezen."

Moe schonk kovvie in. Opa het nog n zetje noadocht over zien hinne. Mor de hinne het zok nait meld en dou opa om twaalf uur noar hoes was, zee moe: "Jan, hest ook zin in n bòttje kippesoep? Vraauw Greven het t kookt en t is nog waarm..."

Mit dit verhoal won Giny de daarde pries bie de Grunneger Schriefwedstried van gemainte Vlagtwedde in 2006.