Giny Luth.

Verhoal.

Midwinterhoornwandeling 2012

De Midwinterhoornwandeling in Veele... Veur t viefde joar luipen wie mit. Vanof de Veelerweg richting de Giezelbaarg, den over Bosloane, Wedderstroate, richting de Jeudenloane en zo via de Achterweg weer trugge noar de boerderei van Jampie Joling.
t Zol vast weer n allermeroakelst schiere tocht worden, net as veurgoande joaren. Ik vertrok, mit n koppeltje aandern, as ain van de lesten om de wandeling te moaken.

Giezelbaarg... As kind speulde ik hier voak, ik woonde ja stoef bie de Giezelbaarg en wos as kind nait van de gruwelijke doaden dij doar in een vér verleden, zo'n 400 joar leden, ploatsvonden hadden.
t Was baalkeduuster mor de organisoatie had mit sikkom doezend waxinelichtjes t pad dat wie lopen mozzen verlicht en het leek wel n sprookje.

Duurde nait zo laank of wie kwam aan bie de Giezelbaarg, dij prachtig verlicht was en woar midden in de stroeken en bomen n vuurkörf zörgde veur wat waarmte. Ik luip de Giezelbaarg op en waarmde mie bie t vuur. Net dou ik weg goan wol om de aandern weer op te zuiken, vuilde ik wat op mijn scholder. Het was net of d'r n magneet mie achteroet trok. Nee, t was gainend van het koppeltje woar ik mit luip. En net dou ik d'r van overtuuugd was dat ik t mie verbeelde, zag ik in het licht van de keerskes en het vuur n schare achter n boom vot komen. Het leek op een vraauwmens dij deurzichtig was. Oam stokte mie in de keel. Ik kneep miezulf in de aarm, om miezulf gerust te stellen dat ik dreumde. Mor niks was minder woar.

De schare zweefde noar mie tou en tikte mie weer op de scholder. Kôlde rillens luipen mie over de rogge. Wat zol dit toch wezen? Ik duurfde mie nait meer bewegen en zag in de verte t koppeltje woar ik mit luip verder vot goan. Woarom hadden ze nait op mie wacht?

En dou heurde ik n stem. Even ging het deur mie hén dat het nou toch wel echt tied wuir om n goie psycholoog te zuiken, mor ik kreeg gain tied om verder noa te dinken.
Fluusterend begon de gedoante tegen mie te proaten. "t Is tied... t is tied..."
"Tied, woarveur?" stötterde ik en wol vot lopen. Mor op de ain of aander menaaier lukte t mie nait om ook mor ain vout te verzetten. Ik doch wis en woarachteg dat ik gek begon te worden.
"Tied veur gerechtighaid..."heurde ik de gedoante fluustern. "De drost het gain recht sproken. Wie willen erkennen en doar most doe veur zörgen... Doe hest hier as kind op de resten van mie en van mien dörpsgenoten speult. En speulen is nou veurbie. t Is tied...!"

Vluchten har gain zin. Ik dee nog n pogen om mie middelkerwies te verlössen van de gedoante. "Ik loop mit mien femilie de midwinterhoornwandeling en zai missen mie vast. Dij komen dammit weerom om mie te zuiken..."
t Wör mie ainmoud. 'Het spoukt op de Giezelbaarg' ging het deur mie hin.

"Zai missen die nait, net zo min as ze mie mist hebben..." fluusterde de gedoante. "Ast doe dust wat ik vroag, den lopst doe weer noast dien femilie en aans..."
"Wel binnen joe den?" piepde ik benaauwd en ondanks de kille kolle wind, luip het swait mie van de kop.
"Ik bin Trine Wilzing, de drost het mie veroordaild en dou ik op t wotter drieven bleef, was dat t bewies dat ik n hekse was. Mien noam stait nait op de gedenkstaine. Doarom heb ik dij ploate weghoald. Ik heb de gedenkploate stolen. Niks koperdaiven, mor gewoon omdat ze mie vergeten binnen! Gerechtighaid en erkennen mout d'r komen! Ik was gain hekse, mor ik was hooggevuileg. Ik kon mensen lezen en ik wos as d'r aine tegen mie loog. Ik kon nait tegen onrecht en onrecht is wat mie aandoan is. De drost zee dat ik n verdrag mit de duuvel sloten har.
Ik bin wel bliede dat d'r nou al n poar joar laank aandacht aan ons besteed wordt. Mor dat is nait genog. Vleden joar 700 man en nou weer wat minder. Joe vergeten ons en sommige luu hebben de guugel d'r mit. Ik bin in 1589 op de brandstoapel gooit en gain aine dee wat."

"Mor... eh...", ik kwam nait oet mien woorden. "Wat mout ik doar aan doun? Ik ken de geschiedenis toch nait trugge draaien?" stoamelde ik.
Ondertied zag ik mien femilie vanof de Bosloane richting de Wedderstroate goan. Woarom was ik nait vot mitlopen? Woarom mos ik zoneudeg allenneg nog de Giezelbaarg op? Ik vuilde dat mien leste uur sloagen har en de paniek muik zuk van mien meester.

"Nee," sisterde de stem van Trine Wilzing. "De geschiedenis kenst doe nait terugge draaien. Mor kenst wel zörgen dat luu ons nait vergeten. Waist doe wel dat mien femilie twinteg doalders betoalen mos in de proceskosten? Schandoalig was t! Wie willen respect, elk joar minimoal doezend man dij mitdoun aan de midwinterhoornwandeling. En elk zel hier n keerze aansteken, n keerze dij luu zulf mitnemen mouten. Gain griezelverhoalen meer, de gescheidenis nait meer verdraaien En as dat nait gebeurt, den loaten wie hier en doar aine stroekelen, den zellen de midwinterhoorns allennig nog vaals klinken, zodat joe waiten dat wie d'r nog binnen... t Is tied... t Is tied... De Giezelbaarg en zien slachtoffers mout n plek worden van vrede... Joen generoatsie prat over zinloos geweld asof dat wat nijs is... Wie wuirden verheurd en folterd, op n ledder bonden en oetrekt zodat wie op t leste niks aans konden as tougeven. Dat was ook zinloos geweld!"

Ik kreeg t aal kolder en wol dat ik in hoes bie de kachel zat. De schare van Trine Wilzing dansde om de boom tou en in de vuurkörf laaide t vuur weer op terwiel d'r sikkom gain holt meer inzat. Hou was dat meugelk? Gain holt, mor metershoge vlammen! De kolle wind wuir feller en ik zag dat op de Bosloane de waxinelichtje aine veur aine oetgingen.

"Mor, ik zit ja nait in de organisoatie van de wandeling, dat dut Ploatselijk Belang ja... wat ken ik der aan doun? Ik ken toch nait zörgen dat d'r nog meer luu mitdoun aan dizze wandeltocht?" zee ik vertwiefeld.
t Janken ston mie noader dan het laachen...
"Ploatselijk Belang hef het drok genog... Schrief doe d'r mor n verhoal over... doe maist ja wol dast doe dat wel kenst... t Is tied..." klonk het bie de boom woar de schare van Trine zweefde.

"En as mie dat den nait lukt?" stutterde ik.
Trine ging verder... "Ik wil dast doe mie touzegst dien best te doun, den is het goud. Haand d'r op." en ik zag dat Triene heur haand oetstak. Ik stak mien rechterhaand ook oet en ik vuilde n kolle druk in mien haand.

"Den zai ik die op 5 janneoari 2013 weer en den wait ik ofst doe die aan dien belofte holden hest..." slisterde Triene. "Ik mout vot... t Is tied..."
De vlammen in de vuurkörf laaiden nog ain moal op en dou ging t vuur oet.

Ik knipperde mit mien ogen en ston inains op de Jeudenloane bie mien femilie, woar moe zee: "Zellen wie n glühwein nemen? Man, wat is het ja gezellig dizze midwinterhoornwandeling. Ik wil volgend joar ook weer mitdoun..."
"Gezellig is wat veul zegt, mor weer mitdoun is joe geroaden ook," was mien antwoord. "En ondertied zel ik es kieken of ik d'r n verhoal over schrieven ken... Mor geef mie nou eerst mor n poar glühweintjes. Dij ken ik nou wel broeken..."

En elk dij dit leest of heurt... volgend joar mitdoun en n keerze mitnemen... veur Trine en aal dij aandern!

Mit dit verhoal won Giny in 2012 de twijde pries proza bie Grunneger schriefwedstried in gemainte Vlagtwedde.