|
Vaar maai.
Ach, k bin toch wel ains meer mitlopen mit zo'n stille stoet op vaar mai, mor dizze moal was t toch wel heul apaart.
Aal joar krigt d' hoogste groep van n grondschoul oet gemainte Hoogezand-Sappemeer kaans mit te lopen en dail te nemen aan
herdenken op dij dag.
Mien oldste zeun Joris zol dizze moal ook mit, tesoamen mit zien meester en klasgenootjes.
Ik vernam aan hom, dat ai der tegen opzag en vanzulfs bood ik spontoan aan mit hom mit ge goan. En dat gebeurde ook.
Soamen gingen wie op ain fietse noar Damkerk in Hoogezaand, woar de plechtigheden begunnen zollen.
Soamen mit nog n stuk of twaalv aandere jongeluu van dezulfde klas, en n poar juvven en meesters van schaul gingen wie
kerke binnen.
Om reden, dat k mien hond nait bie mie haar, moz Joris mie mor n beetje in de goaten holden.
Klokslag zeuven uur begonnen n stuk of twaalf luu aalmoal tegelieks op even zo veul klarinetten te speulen. Aldernoast
wat dee dat zeer aan mien oren. Doarbie was d' akoestiek in kerke abominoabel en ook t schoeveln mit de vouten op holten
vlouer steurde mie aibels.
n Man en n vraauw vertelden aalbaiden op n indrukwekkende wieze over hun ervoarns in oorlog. Dou weer klarinetten...
Oonz wer zegt hou en woar wie oonz opstellen mozzen veur de stille tocht.
Joris was kozen om soamen mit n klasgenootje n kraanze te leggen. Zai mozzen stoef achter burgermeester en wetholders en de
noabestoanden lopen. Doar heurde ik aigenslieks nait bie vanzulfs, mor ja, allain wait ik ja nait woar ik lopen moz, doarom
bin k toch mor bie Joris bleven.
k Heurde luu veur oons lopen en veul veul meer luu achter oons. k Haar der gain notie van houveul der mitlaipen. Aan
draaiende motoren van auto's heurde ik, dat n krusen veur oons oafsloten was. k Herinner mie nog, dat k mie oafvroug, woarom
dei luu in dij auto's nait even fatsoun opbrengen konnen en even hun motor oetdeden.
Ondanks verzuik nait te proaten tiedens de tocht was der toch knap wat geroezemoes onder de mitlopers.
Wie laipen n ziestroatje in, in richten van kerkhof. Doar was n gedenkstain en drij groaven van verzetsstrieders dei in
1944 om haals brogt waren om reden dat ze snapt waren bie heur waark in t verzet.
t Wer aal stiller om mie tou. k Vuilde aan n kindervoestje, dij in mienhaand gleden was, dat Joris knap onder indruk was.
Hai trilde as n ruskemes. t Dee hom duudlek wat.
Veroaf heurde ik t geluud van verkeer en bedrieven, woar t vervoardigen van allerhande produkten gewoon deurgong.
Klokken begonnen te luden...
Dou wie op begroafploatse laipen, begon de harmonie n droevig stuk te speulen. Wie kwamen bie de gedenkstaine, woar wie
aalmoal in n grote haalve kringe omtou stoan gongen.
Stilte... Vogels floten hun laid op d'achtergrond... Twij menuten stilte... n Tousproak van burgermeester.
Kraanzen worden legt.
t Was mie bie t betreden van begroafploats ontgoan, dat kinder aan aale meensen n bloume aanboden, dij elk zulf bie staine
leggen kon. n Haalv uur laang werden der in groepkes van twij a viev meensen bloumen legt.
n Man van vaarmaicommittee vroug mie of ik mit hom n bloume leggen wol. Ikzee, dat ik dij nait haar. Hai nam mie mit en
zee, dat wie gewoon aine dailen gongen. Bloume wer legt en twij tel stonden wie stil, even mit aalbaiden oonze aigen
gedachten.
Ondertussen was Joris even vot, waant hai moz n proatje holden veur Radio Noord, soamen mit n man van 88 joar, dij getuge
west was bie om haals bringen van ain van de verzetstrieders.
As inlaiden op de oafsloetende stilte klonk stoef bie mie t geluud van n trompet. Dit geluud wer beantwoord en overnomen
deur aine dij mit n trompet aan aandere kaant van kerkhof ston.
t Leek net of der n brug sloagen wer tussen nou en toun...
|
