Jan Hoiting.

Verhoal.

Vekansie

1958.
Klaas was n kirreltje van n joar of elven. Hai woonde woaraargens in n stad in t oosten van t laand. Dou e drij joar was warren ze oet Grunnen vetrokken, umreden zien pabbe har doar gain waark. Hier was waark en woonderij. En non was zömmervekansie aanstoande. Buurkinder warren der vol van. Buurman en buurvraauw harren noamelk, net as vleden joar, n hoeske aan zee huurd. En doar gungen ze mit d auto hèn. Der wör van alles inpakt. Klaas ston der op neuze bie. Hai wör der ofgunsteg van.

Hai har d zee en t strand nog noeit zain. Joa, op n ploatje. En n hoeske huren aan zee? Dat kön broen nait trekken. Boetendes harren zien olders gain auto. Zie harren baaide n plof. Dat was al hail wat. Mit zitjes achterop veur Klaas en zien zuske. Doar gungen zai mit op vekansie. Altied noar opa en oma in Onswedde. Klaas kreeg dan zoveul klaaier aan dat e hoast nait lopen kön. Dat was tegen de kolle, zee zien mamme. Mor Klaas wus dat d koffer gewoon te klaain was.

Dit joar gung t anders. Klaas mög allain twai weken veuroet. Mit d traain noar Assen. Doar huil opa hum op. En dan wieder mit d bus. Hai was gek op zien opa en oma. Hai was ook ja bie heur in hoes geboren en zien eerste drij joar har e der mit zien pabbe en mamme bie in woond. Heur boerderijtje ston midden in t laand aan n zandweg.

t Landschop was der slim mooi. Doar har Klaas dou al dudelk oog veur.
t Koren, veurnoamelk rogge, tarwe en hoaver ston goldgeel op t laand. Boeren warren al drok aan t inhoalen. Opa zol der dizze weke ook mit aan de gang. Klaas wus van andere joaren nog persies hou of t er dan heer gung. En hai kön zuk de geur van t vet en de eulie van t messien nog zo ophoalen.

Twai doagen loater was t zo wied. In aale vrougte was der al extroa volk kommen. En dou gung t mit peerd en wupkarre op t laand aan. Doar stonnen zien ome Geert en zien neefke, ook n Klaas, mit heur peerd en wupkarre al te wachten. Opa har in de weke der veur al n poar meter mit d haand maaid um wat roemte te moaken. En dou gung t lös. Opa op t messien. Andern pakden t lösse koren van de grond en muiken der schoven van. De schoven wörren op n spesioale menaaier op d wupkarre vleid tot n vouer van wel drij meter hoog. En dan wör t noar d boerderij brocht. Klaas bekeek t aal persies.

Um tien uur gungen ze aal bie mekoar in d slootswale zitten. Elk har n blaauw gemeleren kruke mit kovvie bie zuk. En dikke plakken widde stoede. Klaas kreeg ook n plak stoede van opa. En hai mög net zo veul kovvie drinken as e wol. Um d middag kwam oma mit n grode madde waarm eten: Stopvaarve mit veur elk n dikke kloede spek. Man, wat was dat lekker. Zie har ook zoepenbraai bie zuk, mor doar was Klaas nait gek op.

Tussentied was Klaas mit zien neefke n poar moal even vot. Aan de struun. Mor aan t ende van de dag, dou d leste vouer der op zat en mit taauwen aanspand was, dou warren ze der weer. Ze wörren der zo hoog meugelk tegen aan tild. t Leste stukje mözzen ze zölf wieder klimmen. Der was bovenop n soort hole woar of ze mit zuk baaiden inkropen. Noa t 'vot' tegen t peerd en n zaachte tik mit de liene kwam de haile boudel in bewegen. d Jonges konnen nog net de kop van t peerd zain en heuren hou e n poar moal aine rieten luit. Takken van bomen sluigen over heur hèn. Deur de koelen in de zandweg schommelden ze wel n meter hèn en weer. 'Net as op n schip op zee', doch Klaas. Van beneden heurden ze t kroaken van de woagen en t geproat tegen t peerd. Of en tou kieken hou wied of ze al warren. Wat n mooie wereld.

2008.
Klaas was mit zien vraauw n poar weken op vekansie in Spanje. Dat deden ze elk joar. n Schier hotel. Lekker eten. Hai har net even in zee zwommen. En non lekker under de parasol. Even wegdreumen. Over vrouger. Vekansie bie opa en oma. Hai kreeg der in ains wens noar. En wat wol e geern nog n moal bovenop zon vouer koren liggen. Over n zandweg. Luustern noar de geluden. t Geschommel vuilen. Stopvaarve van oma. Alles wat der bie heurde.

d Ofgunst op zien buurkinder was al laank over.