K. Verloorn.

Verhoal.

Moud Verloren

Mien bruirtje hèt mie loos moakt.
Weliswaor nait slim, moar toch zoveul dat ik dr bliede van wèr.
Mien moe - wie wazzen gewoon te zèggen: pa en moe; - nait : voader en mouder of pabbe en mamme of zokswat - mien moe den, zee voak n moal, dij leutjeste (van de zèzze) het meer snötte in de kop as aal dij aandern mitmekoar.
Wie kregen den ook n gewone buusdouk mit noar schoule, en bruirtje zo'n grote rode.

***

Moar goud, t duurde nait laang of hai leverde t bewies : muik dat e wegkwam. Noar Austroalie.
Moe nait haalf bliede. Pa net zo min, moar dij dee, zo as t heurt, het zwiegen der tou.
Prins Hendrik wel de pest in :- n goie bloazer noar de giegom.

Hai zulm docht dat e der best weden kon - waineg last van grunnegers, doags veul beter weer; ie huvven nait veul oetgeven aan klaaier en kaggelholt. Aal mit aal oareg schier, bloots de zunne zat hom in de wege. Dij ging de wereld rond net aansom as dat e wènt was.
Mit ale gelukken haren ze ain keer in de zoveul tied n bewolkte dag en den vernam je dat nait zo en nou hai der zo'n vatteg joar touholt, ken e der mit leven.

***

Aal dounde hebben ie meugelk in de goaten kregen dat der laankdroadeghaid in ons femilie veurkomt.
Verwonderliek is dat nait.
De moe van mien bruiers en zusters was n geboren Scheemteres, n Schèmterske.
Heur òllen (Òl, hest mien òl ook zain ? Òl ?) kwammen van Finnerwolmer en Oostwolmer Aikamkp noar Scheemde te wonen. Om en bie 1895 ducht mie. Heur veurzoaten wazzen oet Nijwolde en Woldendórp heer. Zuver en gedegen Oldambsters zol k zèggen.
Wat mie t maist wondern dee : ze konnen lezen en schrieven, en wazzen nait haalf achteroet!
Laank van stof, dat wel ja!

***

Ons pa kwam in 1927 noar Scheemde; op fietse van Stadsknoal - (vandoar dat ons Pa en ons Moe). Hai vertèlde geern en voak dat hai bie dij gelegenhaid rode sokken aan haar, en dat haren ze nog nooit eerder beleefd in Scheemde..

In dij tied - en veul loater - was der al wel rood in Scheemde, moar dat zat wat hoger, en het doarom het dörp nait veul gouds doan.

De olders van ons pa en n haile riege veurollen hebben sunds 1700 touholden op t Knoal (nait aalmoal tougelieks).
Rasechte veenkolonioalen zol ik zo zèggen.
Wat mie t maist wondern dee : ze konnen lezen en schrievm, en wazzen lang nait achteroet.
Laank van stof; dat wel !

Aal Verloren.

Nou willen ze wel beweren dat het oldambsters en veenkolonioals de baide maist sproken varianten binnen, van wat ze het grunnegs nuimen.
Mag om mie.
As joe der den aine tegenkomt, dij zègt dat e oet Scheemde komt, doar zien haile leven woont het, altied plat proat het, onderschaid wait tussen oldambtsters en veenkolonioalen en dat e zien sproak dudt as Schèmters, en duudlek nait as grunnegs (Op t Hoogelaand houwen ze der zo roar in om dat ze zokzulf nait begriepen kennen, in Stad moaken ze der n potje van, en in de rest van de pervincie is t haildal oremus.)
As ik zèg : as je zonnent tegenkommen, zol ik as Musselknoalster zijnde oetzudeln of dat Schèmters meugelk onder joen GGG valen ken.