|
Haalve kip.
Ik schatte hom op rond de viefenzesteg en hai ston n poar meter van mie of mit, net as ik, twij plastic puten in d haand.
Over n uur, anderhaalf, docht ik, zol ik hem wel de boas wezen mit t aantal puten, as mien vraauw ainmoal op dreef kommen was mit t winkeln.
Hai trok n puutje haalve zwoare oet zien jazebuutse en begon zok aine te draaien, noadat e eerst zien rechterhaand en polse deur de zelen van de plastic puten wrongen haar, om zok de neudege ruumte te geven.
Hai stak de sigret in de mond en begon in zien buutsen te rommeln op zuik, docht ik, noar vuur.
Zenewachtig, as de maiste rokers dij nait vot heur aansteker kinnen vinnen, keek e om zok tou of der nait aine was dij hom aan vuur helpen kon.
Omdat ik dichtste bie hom ston, kwam e op mie of en vruig mie in t Duuts of ik "vielleicht ook Feuer hatte".
Nee, zee ik in t Plat, dat heb ik nait, want ik rook nait.
"Man" zee e, toun e in de goaten kreeg dat ik ook n Grunneger was, "haren we ja sikkom mit zien baident Duuts stoan proaten".
Ik knikte.
"Wacht eem, hur" zee e en ging achter n man aan, dij mit n sigret in de haand bie ons laangs luip.
Eem loater was e der weer.
"Mien zwoager" zee e en hai bluis tegen zien sigret, dij schaif brandde, "mien zwoager het n moal op n camping in Duutsland stoan midden tussen de Duutsers in. En wie waiten ja allemoal hou beleefd Duutsers tegen mekoar binnen.
Elke mörn was t: Gute Morgen, schönes Wetter und Wie geht 's.
Vattien doage laank."
Leste dag van de vakantie binnen ze oet eten goan. En wel zit doar aan n toavel noast heur? Aine van dij Duutsers van de camping, woar e elke mörn "Gute Morgen en Schönes Wetter" tegen zee.
Dus hai zegt in zien beste Duuts: "Auch eben gemutlich aus essen ?" woarop de aander zee:
"Ach ja, eben aussen die Tür essen ist ja schön nicht ?"
Eem loater heurt e d'olste jong van dat echtpoar noast heur zeggen:
"Pabbe, ik wil allenneg mor patates hur en nait van dij gloazege Duutse eerappels".
Bleek dat ze allebaide oet Winschoten kwammen. "Zo kin t gebeuren", gniffelde hai.
Hai bleek n haile smeue proater te wezen.
Hai vertelde mie dat e deur zien vraauw strikt was om mit te goan noar dit Duutse winkelcentrum, woar ja de zulfde dingen te koop binnen as bie ons, mor den wel veul en veul goedkoper, volgens zien vraauw den.
Veuraal de zaippoeder, vlees en nait te vergeten: staarke draank
Zugst in zo'n winkel aine mit n karre mit veul draank en zaippoeder lopen, den kinst er oareg wizze van wezen dat t n Grunneger is, vertelde hai mie.
Zo as in de zummer, bie temperaturen boven de 25 groaden, kerels mit n körte boksem, Noorse sokken en sandoalen aan ook sikkom aaltied Hollanders binnen, gaf e mie as groates wieshaid der bie.
Hai begon net te kloagen dat vraauwen aaltied zo laank waark hebben in winkels toun zien vraauw de winkel oetkwam.
"Bist al kloar, laiverd ?" zee e en nam de plastic puut mit heur leste aanwinst van heur over.
Toun e mit zien vraauw deurluip knipoogde hai noar mie en zee: "Dij van mie was sneller as dienent".
Dat verboasde mie hailemoal nait, want dij van mie zel van heur leven gain boute kriegen veur te snel winkeln.
Ik keek ze noa en zag dat ze even wiederop op n terras van zo'n eet-tente zitten gingen.
Hai zette de plastic puten onder de toavel en zai pakte n puutje tebak oet heur tazze.
Der kwam vot n serveerster langs, dij zo te zain de bestellen op nam.
Even loater, toun mien vraauw zunder plastic puut oet de winkel kwam, luipen we laangs t terras woar ze zatten.
"k Zol best zin hebben in n kop kovvie"; zee ik tegen mien vraauw "zellen we hier even zitten goan ?"
Ik wees noar n vrij toaveltje, stoef achter de twij Grunnegers.
t Leek heur wel wat, dus wie gingen zitten en bestelden twij kovvie bie de serveerster.
n Tel loater heur ik dij Duutse serveerster, mit n bord in de haand, haalf haard roupen:
"Warten Sie auf Ihre Bestellung ?".
De man, mien 'Feuer' kammeroad, woar ze t tegen haar, keek noar t bord en zee:
"Eh, jawohl Herr Fraulein".
Ze zette t bord mit wat e besteld haar veur hom op toavel.
"Bitte, der Herr".
Toun ze vot luip keek e noar wat t er op dat bord lag mit n blik in de ogen van 'zugst wel, ast in t boetenlaand bist, kinnen ze die ook mor van alles veur zetten'.
Ook al waren ze mor vieftien kilometer de grens over.
Zien vraauw loerde noar wat e kregen haar, mor zee niks.
Ik wui opslag nijsgiereg en ging n beetje verzitten, zodat ik t aander toaveltje n beetje in de goaten hollen kon.
Hai pakte zien servet, woar mes en vörke in wikkeld wazzen, in zien rechterhaand en stötte zien bord mit baide handen vief centimeter noar t midden van de toavel.
Zai trok t asbakje noar heur kaante, bleef noar zien bord kieken en siste:
"Da's toch gain haalve kip ?"
Hai keek noar wat der op zien bord lag en trok scholders op.
"Liekt mie ook nait" zee e "mor ik heb gain idee wat t wel wezen kin. Doe ?"
Hai pakte de menu koarte van toavel en ging drin zitten lezen.
"Volgens mie zain Duutse hounder der net zo oet as bie ons, en dit liekt ja hailemoal nait op kip" zee e en legde de koarte weer op toavel.
Ze begonnen te aggewaaien over wat der den wel op zien bord lag.
"Dien Duuts is ook nait meer wat t west het" schamperde zai.
"Haarst beter gewoon noar dat bord wiezen kint, woarop ston: Halbes Hanchen.
Mor nee, doe most ja weer zo as gewoonlek even zain loaten dat ook n Duutser dien Duuts verstoan kin".
"t Liekt wel wat op n gebakken aaie" zee e.
"Zit ter tenminste wat van kip in" bitste zai.
"As ik die was zol ik ter wat van zeggen. Letst aans ook ja nait over die hin lopen" begon ze te steukeln.
Ze keek over zien scholder, ging rechtop op heur stoule zitten en fluusterde tegen hom.
"Pas op. Doar komt ze aan".
De serveerster kwam mit n noodgang noar heur toavel naaien en zee:
"Sie haben die falsche Portion bekommen. Tut mir leid" en ze reet hom t bord zo weer veur de neuze vot.
"Was hatten Sie denn bestellt" draaide ze zok haalf noar hom tou.
Hai keek noar zien vraauw en wees toun mit zien linkeraarm resoluut noar t bord mit de rekloame.
Ik kon mie veurstellen dat e gain risico lopen wol.
"Halbes Hänchen" knikte de serveerster en luip weer vot.
Hai bleef beteuterd zitten mit zien mes en vörke in de haand.
Toun ze vot was keek e noar zien vraauw:
"Nou wait ik ja nog nait wa'k op mien bord liggen haar".
Ze tikte de aaske van heur sigret en zee:
"Geft niks mien jong, krigst nou, ducht mie, wast aanwezen hest".
|
