|
Ofdingen.
Kloas en Sientje wazzen vandoag vrij van schoul.
t Was n mooie dag en ze wazzen op fietse onderwegens noar t dörp. Doar was n grode rommelmaarkt.
Opbrengst der van was bestemd veur t opknappen van de kaarktoren en nije stoulen in kaark.
De kinder haaren der op schoul al over heurd. De juvvraauw haar heur schrieven mitdoan woar alles in ston.
Ook woar of t pesies was en hou loat t begon en om wat tied het haile spul veurbie was.
Pabbe en moe haaren zegd dat de kinder al wel hén goan konnen, moar dat ze zulf loater kommen zollen.
Dou de kinder op t grode plaain kwammen, midden in t dörp, zagen ze n hail bult kroampies. Der wazzen ook mìnsen dij gewoon mit n klaid mit goud der op op grond zaten.
Kloas en Sientje zetten heur fiets bie n hek hén en bonden baaide fietsen mit n stok taauw aan mekoar vast.
Doarnoa luipen ze maarkt op. Zai zaggen van alles. Ook n bult dingen woarvan ze vonden dat t ol rommmel was of woar ze niks aan vonden.
Kopkes, schuddels, schounen, autoradio's, berregoud, bezzems en nog veul meer.
Sientje zag op n klaid n disc-man. "Wat mout ie veur dat apparoat hebben?", vruig ze aan de man achter t klaid. "Twaalf euro", zee man.
"Nou", zee Sientje, "Da's veul te veul. Kijk ains hier, der zitten krazzen op. En kiek, hier zit n deuk. Nou ik t zo bekiek, ik baid die vief euro!"
Man keek Sientje ains an. "Da's te min. Most mie der toch wel acht euro veur doun. Din is e van die".
"Zeuvenenhaalf", zee Sientje. "Nou veuroet moar doame. Bist haard as stain, moar t apparoat is dienent! Asteblieft".
Sientje dee man t geld en zo wuir ze aigenoaresse van n disc-man.
Ze was der slim blied mit.
"Dat hest mooi veur mekoar kregen", zee Kloas. "Als ik wat zug dat mie wat tou liekt, magst veur mie ook wel ofdingen!"
Ze luipen wieder en ze kwamen bie n ijsco-kroam. Doar zaggen ze pabbe en moe."
Hebben joe baident wel zin in n ijsco?", vruig moe.
"Nou reken moar van joa. Ik lus der der wel twij", zee Kloas.
"Dat kinst wel willen, moar kiek moar ains of der euro's bie mie op rugge gruien, as dat zo is kriegst doe twij joekels van ijsco's", zee pabbe.
"Kriegen we der wel spikkels op?" vruig Sientje. Dat mocht en zo kregen de kinder elk n lekkere dikke ijsco.
Pabbe en moe namen der zulf ook aine.
Ze luipen met zien vaaiern wieder. Moe kocht zuk vaar bouken voor n euro en pabbe zag n model van de grote trekker op boerderij stoan. Doar gaf hai twij euro veur.
Klaas haar nog niks kocht. Maar hailendal achteraan op maarkt zag hai bie n jong n ferrari-pet liggen. "Wat most veur dei pedde hebben?" vruig Kloas.
"Mainst doe dij schitternde pedde? Dij prachtige rooie pedde met Ferrari der op? Dij magst mitnemen veur de specioale pries van moar tien euro ", zee t jong.
Sientje mos laagen. "Konst wel nait goud wies wezen", zee ze. "Most nou ains goud noar dij pedde kieken mien jong! Doar zitten twei vlekken en doar, kiek, doar zit t stiksel al hailemoal lös.
Ik snap nait hou dast doe doar tien euro veur vroagen duurfst. Dat ding is nog gain twij weerd!"
Klaas keek heur mit open mond aan. "Waist wat? Doe vragst dien bruier moar of hai der vaaier euro veur over het, moar din wil ik van die niks meer heuren."
Kloas pakte vaaier euro en gaf dij aan t jong. Doarop nam hai de pedde in ontvangst.
Pabbe en moe haren verboasd touheurt. Dou ze met zien allen wieder luipen, zee moe:" Van wel hest doe dat mien wicht? Dast zo haard ofdingen kinst?" Sientje smeigelde wat. "Waist", zee pabbe, "doe komst moar mit mie mit as wie weer ains n trekker of auto kopen goan!"
"Best", zee Sientje. As ik din moar de helft van de opbrengst krieg". "Van mie magst tien persent hebben", zee pabbe.
"Das best", zei Sientje.
Ze wazzen bie t letste kroampke van maarkt kommen. Dat was van de Vietnamees. Doar traktaaierde pabbe op n lekkere loempia.
Noadat ze dij mit smoak opeten haren, fietsten ze mit zien vaaiern weer noar hoes tou. Zo kwam er n end aan n rondje rommelmaarkt.
|
