|
Dij olde iekeboom
Nooit bin ik meer troost
den toun ik onder dien takken,
noar laifde zöcht en von.
Doe hest mie omaarmd en mie zegd
dat t allemoal wel met vuil en
dat t leven de muite weerd is.
Dat overgoave t sleudelwoord is
Ik vleide mie tegen dien staarke stam
en was in n hail aander wereld.
De wereld van laifde en begrip,
mien troanen vluien,
Mor t wazzen troanen van
gelok en tevredenhaid
Nooit was ik zo stil, van gelok as op dat moment,
toun alles goud was en dien kracht,
deur mien oadern stroomde.
Wie waren verbonden in tied en ruumte,
ik mis die en zuik aal mor weer
noar dij olde iek,
mor dij is nait meer.
|
