|
Koaper op de kust!!!!
Zun schittert in īt woater, tīis mooie zummeroavend.
Libelles soezen as helicopters hin en weer.
Kikkers holden in de verte hun zummeroavend/concert.
Ook heur ik oaf en tou ain koekoek, dat duudt op regīn.
Zo rustig en puur is dai natuur, op dizze zummeroavend.
Ik zit aan de woaterkaant en kīheb ook ain toeschouwer, hai stoat vlak bie mie, aain raaiger.
Oaf en tou gait dobbertje in de weer, moar gain beet.
Mien metgezel (dai raaiger), denkt:
As ītīenigszins kin, neem ik mien kans woar.
't Is zo rustig, de ogen valīn mie zwoar.
Dīeenden hoalen mie nog ain beetje wakker met hun gekwoak.
Zun zakt verder noar benee, oavondrood tekenīt zoch al oaf tegen de blauwe hemel.
Ik soezel weer weg, doar bie īt woater,
Opains schrik īk wakker, wat īn geklapper,
īt Is dai raaiger, hai ging er vandeur,
je roaden het misschain wel, vandeur mit mien steur.
Mien dobber doar zat niks meer aan,
hai haar er ain mooi moaltje aan.
Hai zweefde in de locht, en mieterde hoast noar benedīn
Hai zuikt ain mooi plekkie op, en was natuurliek hail tevredīn.
Ik was weer allain, en kloar/wakker,
Mien dobber beweegt!!!
Dit keer isīt roak, denk ik bie miezulf
Wat zol er aan zittīn, misschain wel ain snouk.
`t Word zwoarder en zwoarder,
de liene stoat goud strak.
Ik denk, deurzettīn, moar er was gain holdīn meer aan,
dīhangelstok vloog in tīwoater, ik der sikkom achteraan.
Wat er aan zat, zal ik nooit waitīn, misschain wel ain olle fiets.
Toch had ik ain mooie zummeroavend door bie īt riet.
De vogels floiten hun leste deuntje, veur tīsloapen goan
Dizze zummeroavend ken veur mie nait meer stok.
En terwiel ik noar huus fiets, floit ik dat deuntje`: der is moar ain ding wat ik nait wil missen, dat is vissen. |
