|
Ode aan Ede Stoal
Ede stoal is ain begrip veur menigain
een twaide as hij zo is er zeker gain,
Zien lest joaren brocht Ede deur op het hooge laand.
met dizze streek had hij ain geweldige baand.
Alles wat met ruumte te moaken, polders en landerijen
dei gezichten waren veur hom net schilderijen.
Ainmoalige tentoonstellen in Lains op t Hoge Laand
ik was er getuge van en roakte volledig in de ban.
Verhildersum doar wast of hai terogge was veur even
doar zong hai weer dit is mien laand dit is mien leven.
Zien levensloop wuir met woord en beeld aan ons toont
ons bezoek aan het hooge laand wui zeker beloont.
In zien laidjes zet hij gevuilens van die en mie fantastisch neer
zien heufd was er ain opslagplaats veur, meer en meer.
Alles wat hij om zoch tou zag bewoorde hai
van t veen, polder woater en klai.
Het laif en leed op de wereld, prebeurde hai te verzachten
zowel met zien stem as met zien gedachten.
De natuur was hom zo heilig, dat zag je gebeuren
in zien laidjes brocht hai dat zo mooi noar veuren.
Mien toentje, weikschillebonen en mien leven
dat ken joe zoveul warmte en plezair geven.
Ede was ain veurbeeld veur ons allemoal
hai brocht iets tot stand in de grunneger toal.
|
