Joakop Kupers.

Verhoal.

Peerd het poept

Nou wil ik ofwezen of verjoardag was, mor ken ook wel veur Sunterkloastied west hebben.

t Jonkie was joar of tiene en wol stommegeern n peerd hebben, mor welk lutje jong haar nou n peerd en heulemoal in oorlogstied toun der niks te koop was.
Voader haar wel peerd, want as venter mos je wel peerd veur de woagen hebben ja.

Peerdjederij was Jampie met paplepel as t woare ingeven ja, pa haar peerd, mor as lutje potje was e nogal es bie gruinteboer, mog e metrieden op peerdewoagen van Naas Lindeman op Köstverloren in stad. En as Jampie mitree en der was n klant dij vruig an hom: "Wel best doe dan?" Zee Jampie steevast, "Jampie Naas Lindeman".
Naas haar dikke peerden, voader haar venterspeerd dat nuimden ze n kidde. Mor goud, t was in oorlogstied en veul was der nait en Jampie wol n peerd. Goie road was der nait, mor toch, voader von der wat op. Jampie kreeg n groot kedo, t was inpakt in broen pakpepier.

Jampie wer gloepens nijschiereg, scheurde t papier weg en zien mond vuil open, t was wel gain echt peerd mor wel aine dij der hail veul op leek, vatteg centimeter hoog, je wait wel der waarn doudetieds van dij peerdjes op vaaier roadentjes. Der was ook n staal bie, met ruif veur t heu.
Jampie was der best bliede met, k wait nait meer of t peerd ook n noam kregen het, mor dat zal vast wel. Jampie het rest van de dag met zien peerd speuld, gaf hom heu en worrel.

Van sloapen kwam nait veul, jong zat der ja zó vol van.
Mor toun Jampie goud en wel in berre lag het zien oldere bruier wat ommaans had. Toun Jampie volgende mörgen oet bêrre kwam was eerste gang noar zien peerd.
Jampie zette grode ogen op, zien mond vuil open en ruip vol verboazen zien moe: "Moe mot je es kieken, peerd het worrel en al dat heu opvreten, en mot je es kieken hoi het zulfs poept."
Moe kwam oet keuken noar hom tou en ston vanzulfs ook verboasd, achter t peerd lagen drij echte peerdekeudels, t was echt want stonk zulfs.
"Hest geliek jong, mooi ja!"
Jampie was groots as n peerd vertelde an elk en ain dat zien peerd echte keudels poept haar.

Kiek dan zai je mor dat elk en ain met leefde met t peerd van Jampie, haar oldste breur snachts t heu en worrel weghoald en peerdekeudels hénlegd.
Mor t mog nait oproemt worren, nee man, pa mos t eerst zain. Deur waarmte in hoes stonk het haile hoes der noa, mor ze moggen nait vot, nee Jampie bewoakte ze of was t gold.

Jampie is altied gek bleven op peerden, t was zulfs zo slim dat toun e moal noar koezenropper mos, zee dij: "Wat nou jong, wat hest doe ja grode tannen, t lieken wel peerdetannen."
Jampie het zien tannen altied bewoard, hail wat joaren loater haar n verzoameln euliefanten, aaltmoal beeldjes ja, was aine van eulifanten zien slachttannen kwiet. Jampie wis road moakte van ain van zien tannen nijen veur eulifant. Guie road was ditmoal nait duur.