Ol Boer.
Ol boer, drij en n zeuventig joar, is al hail wat joaren wedeman en hai is t allain wezen meer dan zat!
En verdikke, hai slagt nog n jonk wiefke van negendaartig joar aan hoak. Hai komt glad weer in jonkmeulen en t lopt zo of dat zien wiefke alledeegs nog in verwachting komt!
Boer haildaal in de wolken, hai lopt aal doagen mit neus in lucht en vertelt overaal dat e pa wordt.
Mor zoveul te dichter as dag van bevalen dichterbie komt, zoveul te meer gaait keroazie bie hom der oet. De grode gebeurtenis zel thoes gebeuren en doar zicht e allervrezelelkst tegen aan. As n kou kaalven mout het e doar haildaal gain muite mit, mor dit is hail wat aans!
As t op n duur zo wied is gaait ol boer zo wied meugelk bie sloapkoamer vandoan en hai wait nait woar e t zuiken mout. t Is n zwoare bevalen en ol boer wordt aal zenuwachtiger.
Mor op n duur is alles toch achter de rug en gaait dokter op zuik om ol boer te feliciteren. Hai duurt dokter hoast nait te vroagen of e n zeun of n dochter kregen het, mor dokter is hom al veur.
"Jellema, ik kan u van harte gelukwensen. Alles is goed verlopen en u bent vader geworden van een gezonde tweeling!"
En din krááit ol boas t oet. "k Haar wel docht! Ik mag din nait zo jonk meer wezen, mor t schösstaintje is nog goud!"
"Dat mag wel waar zijn, zegt de dokter, maar die moet dan wel geveegd worden, want de kinderen zijn zwart!"
|