Lou Meyer.

Verhoal.

Noar Paries.

t Was de week veur Sunnerkloas. In dij week bin k joareg en treditiegetraauw kwammen mien indische schoonolluu dij week bie ons op verziede.
Zai nammen ons huus-hollen haildaal over. Bosschoppen doun, koken en de kaasten oprumen, mien vraauw en ik luiten dat geern aan de baaide ollechies over. Wie haren baaident overdag aan t waark en luiten ons geern dij week deur de olluu verzörgen. In t kört von elk het gezelleg.

De week veur Sunnerkloas haren de winkeliers in t winkelsentrum n aksie woar je bie elke 10 euro bosschoppen n lötje kregen. Doarop mos je dan joen noam op zetten en weer inlevern bie de winkel. Elk oavond zat mien schoonvoader de lötjes in te vullen. Op elk lötje zag k dat mien noam kwam te stoan. Op mien vroag 'woarom mien noam?' was e kört. "Doe betoalst toch ook de bosschoppen?"
Kwatsch, von ik, omreden k nog noeit van mien levent wat wonnen haar. "Kinst noeit waiten", zee schoonvoa.

Vrijdag vaar dezember, op mien verjoarsdag, wui k belt deur n kerel van de lötterijkemizzie van t winkelsentrum. Hai mos t nog n moal zeggen veur k deurhad wel hai was.
"Spreek ik met meneer Meijer?", vruig e, "en u doet mee aan de winkelaktie?"
Verboldereerd kon k n joa stoameln.
"U bent genomineerd voor een van de prijzen en wij willen u vragen morgen om tien uur bij de prijsuitreiking aanwezig te willen zijn".
Noa da'k hoorn deellegt haar, zat k te poesten in stoule. De femilie zat mie mit grode ogen aan te kieken.
"k Heb n pries wonnen", kon k muizoam uutbrengen.

Noa t eten bin k votdoalek richten winkelsentrum lopen. Bie veurdeure van winkels hong n formelier mit de noamen van de prieswinnoars van de lötterijaksie.
Mien noam ston der nait bie. Wel ston de eerste pries nuimt: 'Een geheel verzorgd weekend naar Parijs voor twee personen'.
Swait brak mie uut. Op liesten stonnen vast noamen van luu dij n schietpriessie wonnen haren. Dat mien noam der nait bie ston was logies, omreden d'eerste prieswinnoar wui vanzulf belt omdat zai zeker waiten wollen dat dij wizze bie de uutrieken van de 1e pries der bie wezen zol.

In mien gedachten zag k de flitslaampen van de fotogroaven van t Dagblad van t Noorden al oplichten tewiel ik de pries in ontvangst nam.
Der kwam minstens n foto in de Gezinsbode. Wat zollen ze op t waark opkieken as zai mie in kraande zagen! Thuus direkt mien schiere pak mit bezoen en strikke kloar leggen, bedocht ik mie.
Snachts, in mien sloap zag k mie en vraauw al deur Paries wandeln.

k Was zotterdagmörn al vroug uut de veren. Om haalf tiene waren we aalmoal der kloar veur. Mien vraauw zee tegen heur olluu: "Loaten we mor op pad goan, want van hom krieg k de zenen."
t Was in buurthuus al knap drok. Wie gingen aan n toaveltje zitten en vraauw ging kovvie hoalen. Noast ons zatten n man en vraauw aan toavel. k Boog mie noar heur over en vruig de man: "Binnen joe ook belt?"
Man keek mie wat roar aan en zee: "Nee, wie stonnen op de lieste."
k Vruig nog meer minsen om mie tou of zai belt waren. Gain aine. Zai stonnen aalmoal op dij winnoarslieste.
Ik wos t nou wizze. k Haar de 1e pries. Strikke kneep mie de strödde sikkom òf.

n Gladde kerel pakte mikerfoon en begon, noa veul geplaas, mit de priesuutrieken. Hai haar zulfde stimme as dij mie belt haar.
k Luusterde mit n haalf oor en zat rond te kieken woar of de fotograof zuk ophuil. k Kon hom nait zain.
Gladjannus haar prieslieste, dij op elk toaveltje lag, òfwaarkt. Nou mos ik aan beurt kommen. En joawel, mien noam, Meijer! wui omroupen.

k Ging haalf stoan en keek noar kerel mit de mikerfoon. Toun k goud keek, zag k dat e n fietspombe in handen haar. k Luit mie doezeleg zakken in stoule.
Mien vraauw is uutendelk noar veuren lopen en het de pombe ophoald.
Toun k weer oazem haar bin opstoan en noar huus goan. Noa d'uutrieken van d'eerste pries haar mien vraauw aan de veurzitter van kemizzie vroagt waorom of Meijer mit zien pombe nait op lieste ston.
"Och", zee veurzitter, "de lieste was al kloar toun bleek dawwe nog n fietspombe over haren. Wie hebben toun nog lötje trokken en dij Maaier even belt."

De pombe heb k aan buurman geven, kon hom nait zain.