Lou Meyer.

Verhoal.

Weerboar

t Jong kwam schraivend thuus van peuterspeulzoal. Op vroagen van zien ollu gaf e gain sjoegel.
Noadat zien troanen dreugt waren, ging e allènt op zien koamer speulen. Oavends, onner does, zag zien moe op zien aarm n vrumd stee. Dudelk stonnen doar de taandofdrukken van n klain gebit.

Drij week loater was t van t zulfde loaken ain pak. Toun kwam pabbe der over tou.
"k Lot mien knuppel nait opvreten," reerde hai," k goa noar de laaidster tou. Dit kin toch nait?".
t Bieterege kind boarde laaidster ook zörgen. t Kind haar taanden ook al in heur zet.
"Joe mouten joen jong meer weerboar moaken," zee ze.
"k Wil gain vechtersboas as kind, der ophaauwgen is gain oplözzen. Mien hond was vrouger ook n bieter, dan beet k hom n poarmoal vilain in t oor. Den was t gaauw doan mit t bieten," naarde de voader.
"Wie kinnen t kind nait trogge bieten," zee de laaidster, "as joen kind zugt dat n'aander kind hom wil bieten, mot e luud en dudelk zeggen: "Dat mag niet".

Weer thuus ruip de voader zien jong bie zuk. "Nou dou k net of k die wil bieten en dan zegst doe tegen mie: "Dat mag niet" en gefst mie votdoadelek n laaiter veur de kop."
Pa luit zuk op de knijen zakken en dee net, mit blode taanden of e t jong wol bieten.
Zunner omdenken gaf t jong hom mit zien voesie petetter veur de kop.
De fokke van pa vloog over de keukenvlouer. Tewiel pa achter zien fokke aankroop, zee e mit troanen in d'ogen: "As die nou weer aine bieten wil, dust t zulfde."
n Week loater haar t bietertje opains n bloudneuze. t Jong en t bietertje waren van toun òf dikke vrunden. t Bieten was veurbie.

Poar moand loater luip t jong mit zien moeke deur de Herestroat in Stad. Zien moe haar d'ogen richt op de winkelroamen. t Jong zag opains n keerl mit n zunnebrille op neuze noadern. Keerl sluig mit n iele stok om zuk tou. Bie veurbie lopen wuir t jong deur de zwaaiende stok roakt aan zien bain. Driest en gramnieteg luip t jong naor keerl tou en gaf hom n beste schop veur de schenen. Keerl schrok en stroekelde sikkom.
t Jong zien moeke kwam mit n kop as n bait noar hom tou lopen en ze trok t kind roeg aan d'aarm vot. Hai begon haard te liepen.
"Dij keerl sluig mie mit zien stok", belkde hai haard en kwoad tegen zien moetje.

Thuus perbaaierde ze hom uut te stukken wat n blinne was en woar stok veur dainde.
t Jong was nou tog wel weerboar genog.