|
Dörpslaid Houwerziel
wiese: op de grote stille heide
Dorpke dat legt doar verloren
Ainzoom ien ol Viedorps loug
Stee van onze kiener joaren
Doar was t wonen dou zo goud
Woar wie speulden achter diek
Spoorntjes vangen ien ole vliet
Wat was dat ain mooie, wat was dat ain mooie, ain mooie tied.
Dorpke mit zien smale stroatjes
Mit zien leudje hoeskes doar.
En ol bokke hut doar achter,
Lien en blaikveldje doar noast.
t Mis bultje ien aner houk.
Wat leek alles dou toch goud
Hou mooi was mien dorpke, hou mooi was mien dorpke, mien dorpke dou.
As ik den noa zo veul joaren,
Weer kom ien ons ole dorp.
Kuier op dij smaale poadjes,
Ole tieden koomen den om houk.
Houwerziel noa zo veul joar.
Bis veur mie noch altied mooi.
Doe bliefs mien mooi dorpke, doe bliefs mien mooi dorpke, ien Vliedorps loug.
Instuurd deur: Abel T. Huizinga oet Sarnia, Kannedoa.
|
