Roel Sanders.

Verhoal.

De koezenropper

n Poar weke leden vuil der bie mie n herinnersbraifke in t klipgat. Joe waiten din wel hou loat of t is.
Verdikkeme, was t al weer n haalf joar leden, dat k bie dij kerel op bezuik west was? k Heb t op dij beule in t hail nait begrepen. Ik mos der weer aan leuven, doar hölp gain laive moeke aan.

Moust nait zo soezen zee t oldske, wilst snachts ok aaltied n kerel wezen en ze lagde mie wat oet. Doatum en tied het de vraauw op kelender zet. Vergeten was der zo nait bie. k Mainde n griens op heur gezicht te zain. k Docht bie miezölf :"Wichtje lag mor, mien tied komt ok nog wel. Over n poar moanden moust der ok aan leuven en din kin ik laggen".

Mit knikkende knijen zag ik 'mien tied' mit grode stappen noadern. t Göng mie aiglieks veuls te rad. Volgende weke zel t al wezen. k Heb nou al pien in de moage! Mor ja " 's Oavonds n kerel, s mörgens n vint", zegt mien wief aaltied. Blikskoaters, kerel as k er aan denke! De zenen gieren mie, bie gedachte allain al, deur de strödde. t Eten smuik mie veur gain meter. Boksem was mie inains n moatje te groot. Kinder haren dikke lol en zölf haar k dik de smoor in.

k Bin t nait aaltied mit regeren ains, mor dizze raaize komt de bezunegen mie meroakels goud van pas. Ainmaol in t joar noar dij koezenropper, volgens mie voak zat. Zellen zie mien gedenk lezen kinnen? Ik wait wel, dat dit n wat domme proat is, den as t aal goud in order is, stoa je ja zo weer op stroade.

Mor doch...? Vraauw het mie regelmoateg aan t heengoan herinnerd, net of k zölf gain ogen in kop haar. Zel t laidvermoak wezen? Elke dag loerde ik noar dat understreepte stokje. t Leek verduld wel, of letters al groder en t streepke al dikker werden.

Dou dag der veuls te rad heer was, göng k mit lood in schounen wachtkoamer in. Der zaten al n poar lu, dij schienboar ok pineut wazzen. Van teut van d' aanwezege mensken, wer ik ok nait lösser. Wat dij almoal mitmoakt hadden! k Proatte nait mit, zat wat in n roddelblad te loeren. Deed net of k er nait bie heurde.

Mor n struusvogel zel doch n moal opkieken mouten. Zol nait zeggen kinnen, wa'k doar zoaal lezen haar. Mien gevuil en mien verstand zaten op n hail aandre ploatse. Dij koezenropper muig mie best vergeten en oversloan, mor dat was der nait bie. Noa n stötje was k aan beurde. Mit t zwait in haanden en n glimmende kop, göng k op stoule zitten en huil mie goud vaast. t Leek sikkom wel, of k bange was, dat k der ofmietern zol.

Dij kerel vruig, hou t mit mie göng. Hai zag doch zölf wel, hou t er mit mie veur stond. Taanden klapperden mie zowat in mond. k Nikde mor van goud, mor mien lichemstoal zee hail wat aans. Veul proats haar k in elksgeval nait. Kreeg buusdouk in haand om mie t zwait van kop te wiskern. Mommelde wat van dat t zo gloepens hait was. k Heb nait heurd, of e t al din nait mit mie ains was.

De koezenropper kiepte stoule achterover en k keek in n besloagen laampe. Zwaitdroppels poarelden mie veur de kop en k duurde doar nait mit d haanden bie langes te strieken, stel joe veur, da' k hom doarbie in wege zitten zol. k Was totoal oet t lood sloagen. Veul proats haar k noaturelk nait. Al zol k kinnen, k haar van schieterghaid wizze gain geluud oetbrengen kind. Dij ropper doarentegen teutte aalsmor deur. k Dochde: "Kerel schait nou mor op, des te eerder kin k ja weer vot".

De mond mos wied open, wangen werden opstopt en mit n laank tange begon hai der in rond te dwoalen. Mit n spaigeltje keek e in aal houken en hörns, zeker benijd of der veur hom nog wat te verdainen was. Aans haar hai mie ja votdoadelk wel weer noar hoes stuurd. k Haar ja gain last van koeskillen en vandoage haar k mien koezenborstel wel draimoal n beste zet bruukt. n Koezepreukel haar k vanzölfs nait en dat heb k waiten ok! Hai rukte wat aan mien tanden en koezen. Wol, ducht mie, zeker wezen, dat ze nog goud op stee zaten. Ik dochde, dat e zie mie der votdoadelk oetroppen wol!

Dou hai even ophuil, vuilde ik stiltjes mit mien tonge, of ze der nog wel aalmoal zaten. Mie dunkt, dat vuil nog mit. Al haar ik t idee, dat koezen mie in mond rabbelden. Ze kipperden mie t oet. Zwabberde wat mit tonge hinneweer. k Maarkte wat scharpe raanden, woar hai t tandstain votkrabt haar en t was net of mie de tanden hailendaal lös zaten.

Ik veulde mie ainzoam en verloaten en dij kerel bleef mor proaten. Ik wait altmoal nait meer, woar as dij 'beule' t over haar. Wat terogge zeggen, kon k ja nait. In mie leefde mor ain gedachte: "Kerel schait op, den k wil noar hoes!" Hai wol mie mit zien gekwedel bliekboar wat op mien gemak stellen, mor kerel as e ains wis! k Pebeerde n beetje vot te dreumen noar n bedere wereld, woar gain gemier aan t kaauwfebriekje neudeg wezen zol. Dij echte wereld zigt der sneu genogt hail aans oet.

Noa n hoop gewruit in mien gebit, der kwam - vond ik - gain ende aan, ontdekte hai tot mien grode schrik ok nog n goatje in n houktaande. Och kerel nog ains aan tou, nou was k der nog laank nait kloar mit. Eerst göng e tot mien ontzetten, t gat nog groder moaken. Hai boorde en boorde en de boren werden volgens mie le dikker. k Wis nait woar e noartou wol. Veur mien gevuil tot daip in strödde. Man man wat n boudel!

k Kon t nait zain vanzölfs, den k kneep mien ogen der stief bie dichde. Ik maarkte n hoop gesoes in kop, ik dachde nog, as hai t schietbeetje verstand, da' k nog hebbe, nou mor nait lek boort. t Sliepen muik mie n keboal. t Dreunde tot wied in mien hazzens deur.

Hai vernuverde zok zo wel, docht ik. Dou e zowat kloar was mit zien gemardel ruip hai n wichtje derbie. Kon t schienboar allent nait meer of. Op t eerste zicht n hail nuver 'tobbelvissie', mor in dit geval haar k heur laiver nait zain. Endelk stopte hai mie de goaten weer dichde en mog ik weer rechtop goan zitten.

Mit mien buusdouk wreef k mie t zwait van kop en oet de ogen. Wenneer ik mit mien tonge wat in mien gapperd rond slingerde, vuilde mien binnenwaark nog wel wat roeg aan.

Of k dij koezenropper nog n groutnis achterloaten heb, wait k vanzölfs nait meer. Dolgelokkig sloot k deure achter mie tou, ik was der goddaank weer n tiedje òf! Volgende weke mout t wief der aan leuven. k Kin mie der nou al slim op verheugen!