Gerhard Tuinema.

Verhoal.

De Gebroeders van Dam (dail 8)

Vervolgverhoal, schreven deur Gerhard Tuinema.

"Mor nou k hier toch bin Jurrie, wol k wel ais even stief mit die proaten. Kiek es, ik loop nou al joaren bie die over deel en zodounde wai k oareg goud hou dat ter biestaait".
"Hou mainst dat", vragt Jurrie.
"Lovve eerlijk wezen", gaait Sambo verder, "joen laand komt om in kweek en ballast. Elzo kin t allain nait of en doe kist nait biespringen omreden dastoe veur etenspot en hoesholn zörgen most. Dat is gain kerelswaark! k Wait ja wel hou dat t mie tougaait. Ik heb ook gain wief, mor ik behelp mie gaauw. k Bin mor allain en boetendes hoal ik mien kostje mainstied wel bie de weg op. Is gaauw n vörk eten over veur n aarme koopman. Mor zo as dat hier gaait, nee dat kin nait. k Wil nait zeggen dat bie mie evangelie is, mor hier is t n zwieneboudel, dèr!"

"Nou... n zwieneboudel... zò slim is dat nog nait", gaait Jurrie der tegenin. "Der zit hier of doar misschien wel n spinneweb en der ligt wel ais n stofke, mor t is toch gain zwienhok?"
"Nou, lovve aannemen dat n zwienhok op zien zundoags is. Mor nou de eterij! Ie zellen joen stukje spek en vlais wel op tied kriegen, mor veul ofwizzeln is der vast nait in t menu. Noppes de menage, hait dat in t Letien."
Sambo komt op dreef. Jurrie zit ter mor wat sneu bie. Hai vuilt wel aan dat Sambo geliek het, mor wil dat ook gain woord hemmen.
"En din de waskerij", gaait Sambo verder. "Ie zellen asmis wel n schoon hemd aantrekken, mor geregeld gebeurt dat vast nait. Dien bezoen is bie wieze van spreken net n menukoart. Soep, eerappels, snert, vet en aal wat ter meer biekomt. Dat kin nait jong! Ik zeg t oet gouderbest, want ik heb ter ja niks meer of minder om. Mor as goie vrund kin k dat nait langer veur mie hollen. Zel ik die ais wat zeggen, Jurrie? Doe most n wief opzuiken!"

"Hèèèè?" As t insloagen was haar Jurrie nait meer schrikken kènd. "Ik traauwen? Gain hoar op mien kop dij der over prakkezaaiert."
"Dat wil k wel leuven", zegt Sambo, "want hoar hest nait meer. Mor doe bist ja nog splinterjonk. Goud viefteg joar. Man, kist nog wel n wief kriegen van daarteg, dèr! Ie himmen n mooie stuver in kamnet en as ol taande oet tied komt krieg je der nog n mooi stommeltje bie. Stel die veur jong, wat zol dat mooi wezen. Altied, dag en nacht, zo'n jonk wiefke om die tou dij veur die zörgt, dij de boudel hier schoonholt en dij veur die wast. Niks gain gedonder mit etenspot meer en mit joe baaiden kin je din noar t laand goan."

Jurrie schoedelt op stoul hin en weer. Hai wil t gain woord hemmen, mor t liekt hom aibels mooi tou. n Wiefke van daarteg joar... hai mout ter nait bie stilstoan!
Sambo vuilt dat e vat krigt en hai knivvelt in zokzulf. Stel joe veur dat e Jurrie zo ver kriegen kin. Der vul vast nog wel n stuver te verdainen en boetendes: wat zol t n mooie bak wezen.
"Kiek", gaait Sambo verder, "nou gaait dat nog wel. Mor as ie older worren, din wordt t aans. Op n duur zai je overaal tegen aan en doar gaait hin. En as nait trouwen wist, neem din in elk geval n hoesholderske."
"Dat nooit", zegt Jurrie. "Hoesholsters binnen mainstied veul te rij en as ter goud op aankomt, gaait t heur allain mor om n kerel te kriegen. Nee, lovve t mor net zo loaten as t is. En doar komt bie, wat zol bruier der van zeggen as ik over traauwen begon. Nee, Sambo jong, hail best aanboden, mor k duur der nait op aan."

"k Wait t nait... k wait nait...!" Sambo vuilt dat e deurpakken mout. Jurrie zegt van nee, mor inwendeg liekt hom t wel mooi tou.
"k Vuil wel das ter tegen aan zichst, Jurrie, mor huifst vot nog nait traauwen jong. As die t nait goud touliekt kist dien stikken nog weer optrekken. Is gain mins dij die dwingen kin. Waist wat, lovve t ais pebaaiern. Ik geef n advertentie op onder t nummer en hoal de braiven op dij der op kommen. As ons t goud touliekt, schrief ik ter op en wie loaten ze kommen, as Elzo noar t laand is. Gain mins wordt ter wat van gewoar en dat movve hemmen!"
"Jò, mor eh...!" Jurrie wil nog mit bezwoaren kommen, mor vuilt gain grond meer. Hai is haildaal verbalderaaierd.
Sambo let hom gain tied om tot zokzulf te kommen. Hai spaigelt hom veur hou mooi dat t is en aal zowat meer. Hai speert mit aarms en bainen, gooit mit dikke woorden en havvelt mor aan ain stuk deur.
As Jurrie wat zeggen wil is Sambo hom ieder bod net n slag veur en op n duur mout Jurrie zok wel wonnen geven.
t Zwait staait hom veur de kop, zò benaauwd het e t.
Ondertied het Sambo n stuk pepier tou buus oethoald en din moakt e n stompke mit zien tong nat. Hai schrift:

Landbouwer, middelbare leeftijd, niet geheel onbemiddeld,
zoekt langs deze weg kennismaking met jonge vrouw
of weduwe zonder kinderen, om na wederzijds goedvinden
een huwelijk aan te gaan. Br. Fr. met foto, die op erewoord
wordt teruggezonden, te richten onder nr...
aan het bureau van dit blad.

"Zie zo", zegt Sambo, "das veur mekoar. k Zel wel zörgen dat dizze braif op stee komt en din movve mor ofwachten."
"t Mout toch mor over goan", stint Jurrie. Hai is over zien zenen hin...
Sambo paast ter wel veur op dat Jurrie nait langer deursoezen kin en moakt dat e vot komt!

"Wat kiks ja maal", zegt Elzo as e weer in koamer komt.
"k Heb n beetje liefzeer", jeuzelt Jurrie en lopt noar boeten.
Doar sjaauwt e van ain stee noar aander. Was e der mor nooit mit begonnen, want hier komt ielenne van.
s Nachts is t al drij uur, din het e nog nait ainmoal zegd van oooopoe! Hai kin nait in sloap kommen... n Jonk wiefke van daarteg joar, hòl toch op!....

Wordt vervolgd!