Gerhard Tuinema.

Verhoal.

De Gebroeders van Dam (dail 39)

Vervolgverhoal, schreven deur Gerhard Tuinema.

As klok zes slagt is Jurrie van Dam al wel n moal of zes noar t hoeske west, zò zenewachteg is e.
Ze binnen mit mekoar op tied aan t sloapen goan en Hennie het veur ain nacht bie taande sloapen.
t Dee t ol mins glad goud en as Hennie nait opholn was, haar ze aal nacht deurkwedeld.

Om vief uur was Jurrie al in t ìn. Hai kon t op ber nait langer oethollen.
t Eerste wat e dee was klenderbladje ofscheuren. Twij n twinteg December! Wel n menuut of vief het e noar dij doatem keken, net of e dij goud in zok opnemen wol.
Joa jong, haar Elzo zegd, nou gaait ter op of der onder! Bist nait laank vrijgezel meer.
Jurrie haar hom gain beschaaid geven, was noar achtern lopen en haar bie ol meer alles nog ais deeg overdocht.

Zol der wel n gelukkeger mins wezen as hai? Mor toch... mor toch... op aal dat mooie lag weer n lelke domper.
Bruier Elzo wer bie dag minder. t Wol haildaal niks. Hai wer zo hol-ogeg en zag der net oet as n geep.
Nee, wat dat betreft was der nait veul oareghaid aan.
s Oavends haar e der nog ais weer mit Elzo over proat, mor dij huil vout bie stuk. Der mos bruloft kommen en nait aans.

Zevve eerst even kovviedrinken? Jurrie schrikt op oet zien miemeroaties as Hennie hom ropt.
Taande zit al kant en kloar achter toavel. t Olske vrift aal mit buusdouk onder neus.
Dij is óók al n beetje ààns as aans.

Mo k mie al kloarmoaken, vragt Jurrie as kovvie inschonken is.
Hou komst ter bie jong, zegt Hennie. Hest ja tied zat. Nee, wie doun t kaalm aan. Waist wat? Poets dien schounen mor even, din hest in elk geval wat te doun en din kinnen taande en ik t aander spul n beetje kloar zetten. Elzo mout mor n beetje toukieken of alles goud gaait.

Elzo knivvelt mor n beetje. Hai holt zok meroakel en is ainlieks de ainegste dij kaalm blift.
Wat het koamer n aander gezicht kregen! Vaarver en timmerman hemmen heur best doan en nou Hennie heur meubels n ploats kregen hemmen, is t n lust veur t oog. Ol klomkaggel, knopstoulen en nog meer olderwets spul het Sambo weghoald. Dij olle guut het ter weer goud mit had.

Jurrie wol eerst nog aan t pangeln, mor doar wol Hennie niks van waiten. Sambo haar wel t ain en t aander verdaind ducht heur en doar ging Sambo volkomen mit akkoord. Loat mie dat olderwets spul mor mitnemen, haar e zegd, doe krigst ter n jonk wiefke veur in ploats, dus dat kin altied oet!
In stad is t spul ook regeld. Wat Hennie nait ploatsen kon het ze verkocht en veur heur wonen wazzen vanzulf laifhebbers genog.
Nee, wat dat betreft is der gain voeltje aan de lucht.

Tegen n uur of tien komt postloper Blaauw. Sekuur kikt e alles noa veur e post ofgeft.
Nou, t is ook de muite weerd. Kerel op peerd, wat n koatjes! Minsen woar ze t aal nait van docht hemmen, felisiteren heur. Binnen ook n bult bie van nerendounden en zo, mor dij doun t vanzulf mit t oog op de klandizie.
Jurrie wil Blaauw vot n klokje aanproaten, mor as plichtsgetraauw postbode dut e doar bedanken veur.
Nou ja, n segoar kin e vanzulf nait ofsloagen.

Ze eten op tied, mor t is ainlieks onbegonnen waark. Elzo et aans al nait en aandern kinnen der gain stukje deurkriegen. n Bord zoepenbrij gaait nog, mor doar holt t ook mit op.
Jurrie kikt aal vief menuten op t horlozie en hai het Elzo al wel tien moal vroagd of klok wel goud gaait.
Zo, zegt Hennie, nou zevve ons ophaand mor ais kloarmoaken. Ze dut net of ze hail kaalm is, mor inwendeg is t störm.
Ze zicht ter eerlieks woar wel tegen aan. t Is verdold ook gain kataai! Stel joe veur dat ter ais wat nait goud gaait... Ze duurt ter nait aan denken.

Wordt vervolgd!