De Gebroeders van Dam (dail 11)
Vervolgverhoal, schreven deur Gerhard Tuinema.
As Roland-bus om haalf negen van t Damsterdaip vertrekt, zit ter achterin n jonge vrouw. Ze is n beetje blaik en smaal in t gezicht en zenewachteg frommelt ze mit heur buusdouk.
n Vraauw tegenover heur het aal n poar moal pebaaiert mit heur aan proat te kommen, mor t stoekt ieder bod weer. Aan Jasper de condecteur vragt ze of e heur even woarschaauwen wil as ze der is, omreden ze der nait bekend is.
Zo ridt ze deur t Wold, mor van aal dat mooie wat ter te zain is zicht ze gain spier. t Haart klopt heur acht'ntachteg en ze het n kloet veur keel.
As Jasper heur woarschaauwt, schrikt ze. Even loater staait ze op weg.
En wel staait doar te wachten? Sambo!
Hai het zien nij pak ter bie aan en staait ter kant nuver op. Sambo zicht vot dat ze t is, zó sprekend was t pertret dat ze stuurd het.
Hai langt heur haand en t duurt nait laank of hai het heur volkommen op heur gemak steld.
En hou liekt bie Jurrie? Koamer zicht ter meroakel schoon oet, doar het Sambo zien waakster veur zörgd.
Jurrie zulf kin je der ook nait meer van. Op aanroaden van Sambo het e zok n nij pak koft ( Elzo haar moppert van geldvergraimen ) en n bonde strik komt nuver boven t vest oet. Sambo wol hom ook nog wat klonje op kop smeren, mor dat was gloeiend over goan.
t Was Jurrie zo aal mooi genog. Hai is aal wel vieftien moal noar t vinster lopen, zo zenewachteg is e. t Hemd trilt hom ( neem mie nait kwoalek da k t zeg ) veur t gat en hai het t zwait veur de kop stoan. Wéér lopt Jurrie noar t vinster en din is t net of t haart hom stilstoan blift! Sambo komt loan op en noast hom... O, laive tied, aarme Jurrie!
******
Hier mor in, juvver! As n man van de wereld holt Sambo deur veur Hennie de Boer open, mor hai kniest achter heur rug as e deur t vinster noar Jurrie zien gezicht kikt.
t Het wel wat van n voele schuddeldoud, zo miesdereg zicht ter oet. t Haart van Hennie de Boer klopt as ze over drumpel stapt. Van alles gaait heur deur de kop en ze is nait in stoat normoal te denken.
Veul tied krigt ze der ook nait veur, want as Sambo n twijde deur veur heur open dut, staait ze ook al in koamer. Mit ain oogopslag nemt ze dij in zok op en din kikt ze, n beetje baang hoast, noar de man bie toavel.
Ze zicht n klain kereltje, n beetje onwenneg in zien nije pak, dij mor aal staait te sloeken en zok aalgedureg over kop strikt, net of zien gladde schedel hom oet de benaauwhaid helpen kin.
Want benaauwd het e t, dij zulfde Jurrie.
Bie deur blift Sambo stoan. Hai laagt in zien voestje, dij vorrejeude. Man, zo'n bak het e ja nog nooit beleefd. Mor toch, inwendeg vuilt e hou n zwoare stried dat ter streden wordt, doar veur hom.
De poar seconden dij der zo veurbie goan, duren n aiweghaid. Mor din komt ter ain op klompen deur schuur vlaigen. Ale drij in koamer draaien zok om. Sambo schrikt zok hoast n ongeluk. Dat kin aans gainent wezen as Elzo.
En net zo is t! Beroerder kin t ook nait trevven. Nou zit dij verrekte bol van Knotnerus al weer in ons rog, Jurrie! Elzo ropt aal in schuur, zó is e van streek.
Elzo is de kluts hailemoal kwiet. Sambo redt hom oet de benaauwhaid. Hai pakt hom bie aarm en trekt hom mit noar boeten.
Ik goa wel even mit jong, wie zellen dij boer wel es even n toontje leger zingen loaten!
En Hennie de Boer? Dij wait nait meer wat ze der van denken mout. Ze staait nog aal op dezulfde plek, vot bie deur. t Gezicht van de man, dij zo onverwachts in koamer stoeven kwam, zicht ze nog dulek veur zok. n Lange, slongelachtege kerel mit n graauw, blaik gezicht. Wel was dat en wat haar hai mit dij man bie toavel oet te stoan? Vroagen, vroagen en nog ais vroagen.
Goa zitten eh... juvver, zegt Jurrie. Hai wait weer zo'n beetje wat e dut al is t haart nog nait recht weer op slag.
Hennie de Boer lopt op Jurrie tou en langt hom haand. Doar het e hailemoal nait op rekend en van verbaauwereerdhaid knipt e zo stief dat Hennie krimpt van pien.
O eh... neem mie nait kwoalek, dee k t wat stief?
Hennie gaait op de aanboden stoul zitten en zo zitten ze, zunder wat te zeggen, tegenover mekoar.
Hennie wil de man tegenover heur ais goud opnemen, mor veul kans krigt ze der nait veur, want Jurrie kikt omdeel. Hai prakkezaaiert zok suf wat e zeggen mout, mor hai kin gain begun kriegen. Het muit hom al laank dat e mit dij flaauwe kul begonnen is, want dat lopt nooit goud of. Sambo het hom maal op de koar nomen, hail maal ook.
Din komt ter n zaachte vraauwenstem dij zegt: Leuf ie ook nait dat hier n vergizzen in t spul is?
Jurrie schrikt op en din kiekt e heur liek in ogen. Aal zien verlegenhaid is vot en t gemoud wordt hom vol as e noar de vraauw tegenover hom kikt.
Hou ze doar zit, net n baang vogeltje. Veul verstand van vraauwluu het Jurrie nait, mor hai vuilt toch wel aan dat t gain kemediespeulster is dij tegenover hom zit.
Doarveur kikt ze te eerlek tou ogen oet.
n Vergizzen? Nee! Kört komt t leste woord over Jurrie's lippen. Ik main t eerlek, mor k zai wel in dat t veul op n vergizzen liekt. De man dij hier zostraks invlaigen kwam is n bruier van mie. Wie hemmen hier altied al woond en wie kennen t best vinden mit ons baaiden, al zeg ik t zulf. Wie kinnen ons goud redden, mor hoesholn doun is gain kerelswaark. Mor wat moije? n Hoesholster wi k vergees nait hemmen en n vraauw zuiken doar heb k nooit gain moud veur had. As Sambo nait begonnen was, haar ie hier nait zeten, want dij het alles op poten zet. As ik alles waiten haar was k ter nooit aan begonnen. Doe bist zo jonk en mooi en ik.. och, ik ben mor n gewoon kereltje. k Bin goud vereg en zo, mor t oog wil ook wat hemmen, zo is t ja. k Heb nait veul hoar meer ( hai kon beter zeggen: ik ben koal ) en k ben mor n iepenkriet, klain van stuk wil k mor zeggen. En doarom... och, k wait nait recht hou k zeggen mout, ik main, doe zest wel nait veul kiek meer op mie hemmen.
Din wordt t stil. Jurrie kikt weer omdeel en Hennie de Boer blift ook aal in n zulfde hollen zitten. t Is allemoal zo vremd, zo onnoatuurlijk. Ze het t zok hail aans veursteld, ze wait t aal nait. Hai het geliek, hai is klain van stuk, mor toch...
Wordt vervolgd!
| Dail 1 | Dail 2 | Dail 3 | Dail 4 | Dail 5 | Dail 6 | Dail 7 | Dail 8 |
| Dail 9 | Dail 10 | Dail 11 | Dail 12 | Dail 13 | Dail 14 | Dail 15 |
| Dail 16 | Dail 17 | Dail 18 | Dail 19 | Dail 20 | Dail 21 | Dail 22 |
| Dail 23 | Dail 24 | Dail 25 | Dail 26 | Dail 27 | Dail 28 | Dail 29 |
| Dail 30 | Dail 31 | Dail 32 | Dail 33 | Dail 34 | Dail 35 | Dail 36 |
| Dail 37 | Dail 38 | Dail 39 | Dail 40 | Dail 41 | Dail 42 | Dail 43 |
| Dail 44 | Dail 45 | Dail 46 | Dail 47 | Dail 48 | Dail 49 | Dail 50 |
|