Gerhard Tuinema.

Verhoal.

De Gebroeders van Dam (dail 37)

Vervolgverhoal, schreven deur Gerhard Tuinema.

t Dörp is in rust. Ol torenklok het al n zetje leden twaalf uur sloagen en din ligt t mainste volk achter berdeuren. t Deugt ter ook niks! t Regent mor studdie deur en wind jagt over t veld as n haalfmaal.
Lanterens bie weg binnen net oet goan en t is nou krekt of wereld oetsturven is.

Hennie de Boer is om goud tien uur noar vrouw Blaik goan. Mainstied gaait ze eerder hin mor omreden taande der nou is, is t n beetje loater worden.
t Is nou dik in orde mit heur en taande. t Zat t ol mins nait op ain stee dat ze zo oetvoaren was en dat het ze zegd ook.
Nee, wat dat betreft is der niks te doun. Mor der was ook nog n aandere reden dat t zo loat worden is.
Elzo het de haile oavend liggen te kreunen van pien. Wond is zo'n beetje weer dicht, mor der zit bepoald nog aanswat, want zò slim is t ja nog nooit west.

Jurrie wol nog eerst hin om dokter, mor dou pien wat ofzakte is dat ter bie bleven. Elzo wil d r ook gain proat van heuren. Hai s veuls te baang dat e weer noar t zaikenhoes mout en doar het e tebak van.
Dat liggen doar is niks, mor laive tied, dij steertpan dij z asmis onder kriegen, doar mout e niks van hemmen. Hai foi, men is ja net n klain kind as men doar ligt. Ze wassen en hemmeln joe of je nog nooit wossen binnen en ze kommen mit de pot as t heur paast.
Nee, Elzo wil mor laiver thoesblieven as t aits kin. Mor recht rusteg is e der nait bie. Wel wait wat e weer onder leden het... dij pien mout toch aargens vot kommen.

Hennie is op n duur toch mor votgoan. As der wat gebeurt, is taande der ook nog. Dij is wel nait zo jonk meer, mor as t op aanpakken aankomt is ze der hailemoal. Jurrie het n ledikant van t Gruine Kruus hoald en zodounde kon taande op Elzo s ber sloapen. n Eulielampke staait op toavel en bedsteedeuren stoan open. Jurrie is al gaauwachteg in sloap kommen en hai kraait zien opoeoeoeoeoe... der oet of der niks te doun is.

Ol taande wuilt wat hin en weer, mor dat gaait mainst in sloap. Mor Elzo ligt glinwakker op t ledikant. Hai het op rechterzied legen, op linkerzied, op rug, mor t ain helpt zoveul as t aander. Hai kin nait in sloap kommen en zien ber is net n hondenust, zò het e rud. Hai het t zwait veur de kop stoan en zo waarm is t toch nait in koamer. Regen klettert tegen t glaas en wind giert om t ol spultje. Pien wordt weer aal slimmer en asmis kreunt Elzo t oet. Hai, wèèr zo n scheut. Mond vertrekt hom, zò bit e op tanden om t nait oet te gieren. Op n duur kin e t nait langer volhollen. Jurrie, Jurrie! Jurrie, wor toch ais wakker! Opoeoeoeoe!! t Is net of Jurrie ter om dut, want hai poest nog haarder as aans. Taande o !! taande, bin je wakker?

Eh... wat... woar bin k... o mien jong, ropst doe? Wacht mor, ik kom der al of. Hai foi, ik bin ja in sloap sukkeld en k wol aans wakker blieven. t Ol mins trekt zok aan berlichter omhoog, trekt heur nachtjak wat in t fesoun, slagt n omslagdouk om scholders en kropt oet bedstee. Even loater staait ze bie t ledikant. Hai mien jong, wat zwutst ja. Hest weer pien?
Dat huift ze aal nait te vroagen, want ze kin t aan Elzo zien gezicht wel zain. Stumper krepeert ja van pien. Roup Jurrie mor taande, dit in nait vol te hollen. De haile pokkel dut mie zeer. k Heb nog gain wenk in ogen had. Jurrie, Jurrie, wor toch ais wakker. Tou din toch sloapkop!

Jurrie knort ter om deur. Din mout ter hail wat aans gebeuren wil dij wakker worden. Op n duur gript taande hom bie aarm en schudt hom flink hin en weer. Jurrie blift in zien leste opoeoe stoeken, knort net as n zwien, vlogt in t in en kikt verbalderaaiert om zok tou.
t Duurt wel n poar tellen veur e goud en wel begript wat ter te doun is.
Mor as e heurt dat bruier weer zo n pien het, is e doalek glinwakker. Want Jurrie mag zo wezen as e wil, as ter goud op aankomt is e maal mit zien bruier.

Zulf is e altied zond en hai kin mor min zain dat Elzo lieden mout. Hai schut in loop omjazzen boksem aan en trekt n poar zokken om vouten.
k Wait t nait bruier- k wait t nait. k Heb n vrezelke pien, de haile oavend aal. k Docht dat t wat ofzakken zol, mor t wordt aal slimmer.
Ze k dokter even hoalen? t Is wel nait zo mooi midden in nacht, mor as t neudeg is din goa k hin. k Zel wel gaauw even op fiets hinvlaigen.
Nee Jurrie, gain dokter! Hai kin mie wel weer noar stad sturen en doar heb k t nait aan tou.
Mor wat din jong, doe kist hier zo nait liggen blieven, dat gaait nait.

t Kin wel remetiek wezen Jurrie, doar heb k al voaker last van had. Veur n poar winters heb k t ook zo slim had, waist t nog wel? Oh... wèèr zo n scheut. Asmis is t even vot, mor t komt ook vot weer.
Nou jong, din kin k dokter toch beter hoalen. Dij kin die wel n spuitje geven veur pien, din komst misschien wel in sloap. Taande wil die ook wel n poar kroeken kloarmoaken en aans goa k wat hoaver hait moaken in paan. Doar mit bruien mout meroakel helpen.

Waist woar ik al over docht heb, Jurrie? Astoe nou ais noar boer Joager gaaist. Waist wel, vrouw Blaik gaait ter ook hin. Dij kerel bestrikt joe noar ze zeggen en din trekt pien zo vot.
Niks weerd, begunt taande, k mout niks van zok kwakzaalvers hemmen.
Mor da s gain kwakzaalver taande, gaait Jurrie der tegen in. Man geft joe gain medesienen, hai hoalt joe pien mit zien handen of. Nee, t liekt mie nog nait zo gek tou. Mor ja, ik kin doar midden in de nacht toch nait aankommen.

As je slim pien hemmen helpt e joe wel, zegt Elzo. Oh... weer zo n scheut!
Tou Jurrie, goa nou even hin. Vroag of Joager votdoalek mitgoan wil!
Nou ja, zegt taande, as ie joen zin deurdrieven willen stel t din nait langer oet. Jong het t zwait ja veur de kop stoan van pien. Tou Jurrie, moak die kloar en goa hin. Ik zel ondertied n poar kroeken kloar moaken. Schaande dat je gain schoapen hemmen. Schoapekeudels in melk mout meroakel helpen, zee mien grootmoetje altied. Even loater ridt Jurrie deur de nacht, op raais noar Joager.

Wordt vervolgd!