Week 0315
Toene.
Hejje t ook lezen lu? Ik wait nait of ie doar aan toukommen binnen, t is mor net wat veur soort nijskonsument ie binnen. Kiek as je ales, mor din ook ales over de oorlog in Irak waiten willen, din bin je wel even bezeg, elke dag weer. Bladzieden vol over de oorlog. Ik lees dat nait. Ik leuf votdoadelk dat t doar hail slim is. Ik wil t gewoon nait meer waiten. t Is ja toch al gebeurd, ik kin der niks meer aan veraandern. Aal dij foto's van zielege kinder, schraiwende vraauwlu, opstandege Irakezen en gewonde soldoaten huif ik ook nait. Kiek en as je dat nait lezen en doarbie ook gain laifhebber binnen van sport, woar tegenswoordeg elke dag van de weke de haalve kraande mit vuld is, din blift der nait veul meer over.
Mor goud dat in ons onvolprezen huus-aan-huus blad zo nou en din ook waitenswoardege zoaken stoan. Zo zag ik n artikel dat ik mit aal meer verboazen las. Over fris optimisme ging t. Over folkloristische motieven en vörmgeven dat herinnert aan de joaren 50 en 60. n Mingelmous van tegenstellens, boerenainvoud en waarme huselkhaid in kombinoatsie mit speulse luxe. En dat was nog nait ales. Welnee, dat ging nog ais even goud deur: n Soamenspul van uut de kloeten wozzen materioalen, laifleke motiefjes en strak stileerd design, mit hier en doar n humoristisch trekje. Grasieuze schoonhaid dij zörgzoamhaid en touwaaiden symboliseert. Weelderege vörmen… en zo gaait t nog n tiedje deur.
Woar slagt dit op, vroagen ie joe of? Gaait dit over mode? Gaait dit over de tentoonstellen van fatoale vraauwlu? Gaait t meschain over eten, dat op joen bord rangschikt worden mout geliek de vaarve op n schilderspalet? Of gaait t over t inrichten van joen huus? Welnee lu, dit gaait over joen toene! JOEN TOENE!!! Woar hebben we t over. Dij labbe zaand dij touvalleg nog over was, dou t huus kloar was. Joen hondekerkhoffie, as je der aal koniferen in hebben. Of joen kaddebak, zo as ze dat tegenswoordeg nuimen, as ie zo modern binnen om der aal grind in te ploempen. Dat lapke grond mit n grasveldje, woar je ieder joar n bulde waark van hebben en dat joe nooit noar de zin is: mos der in, gele plekken, biezen dij der ingruien, om mor te zwiegen van de loop-bie-de-weg en gele hondebloumen, mollebulten en wait ik wat der nog meer spontoan inzitten gaait, mor wat ie der hailemoal nait in hebben wild haren. Doar hevve t over.
En nou mouten wie dat folkloristisch, boerenainvoudeg mit waarme huselkhaid en mit speulse luxe inrichten. Nou ie kinnen joen toenkebouter wel zolaank in schure doun, soamen mit joen betonnen eenden, ganzen en wait ik wat. En humoristische trekjes nog wel. Nou, ik heb nog nooit om mien toene laggen kind, troanen in d'ogen krieg ik der mainsttied van. Joa, dat komt din weer omdat ik last heb van heukoorze, mor goud.
Nou, ik wins joe der sukses mit, mit aal dij nijmoodse fratsen. Aal uutvonden deur rekloamemoakers van toenbedrieven, wat ik joe brom. Dij zellen wel dinken dat ie en ik vervast wel al t veujoar in de kop hebben en zunder zulf noa te dinken weer handen vol geld uutgeven aan zukse maaljoagerij, allinneg om mor trendy te wezen. Ik dou der nait aan mit, hor. Ik goa op mien balkon zitten, mit mien folkloristische störten gaiter, mien strak stileerde loden plantebakken mit boerenainvoudege nachtendagkes, op mien design toenstoulen mit luxe kuzzens, woar ik mie as grasieuze schoonhaid op uutstrek, mit mien kopke thee en mien zörgzoam opensloagen bouk, woar ik mie stiekem laggend achter verschoel as ik buurman zai dij zuch aan t uutsloven is, om zien toene hailemoal up-to-date te moaken. Ik leg mien bainen op n voutenbankje en kiek tevreden uut over t wotter.
|